თავი 10. ანა და თაე/ფელიქსი ანა.

340 17 4
                                    

პირველი თაეს გამოეღვიძა, ის აკვირდებოდა ლიზას, მისთვის ძალიან ლამაზი და შესანიშნავი იყო.😍
ტკბებოდა მისი ყურებით, დიდ ხნიანი ყურების შემდეგ, ყელში ნაზი კოცნა დაუტოვა. კოცნიდან არ იყო დიდი ხანი გასული რომ ლიზამ გაიღვიძა.
მაშინვე საშინელი ტკივილის გრძნობა ჰქონდა.
-გაიღვიძე? ტკბილო.
-არა! კიდევ მძინავს! და მე შენი ტკბილი არ ვარ!
- ნუ იქნები უხეში პატარავ, თორემ ახოა გუშინდელი განმეორდება. ადექი, შხაპი მიიღე და დაბლა ჩამოდი სასაუზმოდ.
ჯერ თაე შევიდა შხაპი მიიღო, შემდეგ დაბლა ჩავიდა და მოახლეს დაავალა ის რაც უნდა მოემზადებინა.
ლიზაც უნდა ადგომილიყო მაგრამ, საშინელმა ტკივილმა დააყოვნა.
მაგრამ ძალა მოიკრიბა და ადგა, შხაპი ძლივს მიიღო.
კარებიდან გასვლის დროს კინაღამ წაიქცა, ასევე კიბეზე ჩასვლის დროსაც. ძლივს მივიდა მაგიდასთან სადაც თაე ელოდებოდა.
-ძალიან ლამაზი ხარ, მიირთვი.
ლიზა არაფერს ჭამდა და უბრალოდ თავ ჩაღუნული ხელებს აწვალებდა.
თაე გვერძე სკამზე მიუჯდა, ხელები დაადო მის ხელებს. ამაზე ლიზამ თაეს შეხედა.
-კარგი რა... ნუ ჯიუტობ. ჭამე რამე!
-არ.. მშია.
-როგორ არა?! რომც არ გშიოდეს, უნდა ჭამო დილით!  აუცილებელია
-ესეეგი ნერვიულობ ჩემზე?
-რათქმაუნდა.
-რაღაც გუშინლეზე ვერ ვიტყვით რომ ნერვიულობ.
ამაზე თაე გაბრაზდა, მაგრამ სიმშვიდე მაინც შეინარჩუნა.
-ან შენით შეჭამ! ან მე გაჭმევ!
-მაგრამ არ მინდა!
ამაზე თაემ ხელები ასწია და საჭმლის აღება დაიწყო. თავიდან ჯიუტობდა ლიზა, მაგრამ ბოლოს ჭამა.
ჭამის დასრულების შემდეგ, თაემ საუბარი კვლავ წამოიწყო.
-გინდა დღეს გავისეირნოთ?
გოგონამ უარის ნიშნად თავი დააქნია.
ამაზე თაე ადგა და წავიდა. თავის საქმეებზე.
ლიზაც ადგა და მოახლეს დაუწყო საუბარი.
-იცი... შეიძლება სხვა ოთახში ვიყო? იმ ოთახში არ მინდა.
-რათქმაუნდა ქალბატონო, თქვენ როგორც გნებავთ.
-კარგი, გმადლობ და არაა საჭირო მასე მომართვა.
-არაფრის, რისი მადლობა, ჩემი მოვალეობაა და ეგ ბატონის ბრძანებაა.
-ისე როგორია?
-ნუუ... მოდით ეგ თქვენ განსაჯეთ.
ლიზამ თავი დააქნია და ოთახების მოსანახად წავიდა.
სახლი ძალიან დიდი იყო, უამრავი ოთახით, მაგრამ მან მაინც, შეარჩია ერთი უბრალოდ და პატარა ოთახი.


ვამპირის საკუთრება🔞 Where stories live. Discover now