Mahalle Delisi

Bölum 10

Bugün yayınladığım ikinci bölüm  bundan sonra bir tane daha gelecek bugün üç tane bölüm  yayinlicam lütfen oy vermeyi unutmayın.

Sabah kalktığımda Emir hala uyuyordu . Çok rahat görünüyordu yavaşça onu uyandırdım.

Ada : Emir uyan
Ama sanki beni umursamamamış beni daha çok kendine bastırmıştı.  Bir kere daha uyandırmaya çalıştığımda hızlıca doğruldu.

Ada : Günaydın
Dedim ve gülümsedim ilk defa bu kadar samimi bir şekilde cevap verdi . Çok rahat uyumuştum.

Emir : Sırtın acıyormu?
Hayır anlamında başımı salladım ve sonra annemlerin bugün iş seyehatinden dönecegi aklıma geldi .
Ada : Emir annemler bugün dönecek benim gitmem lazım
Hemen ayağa kalktı .

Emir : Dışarıda kahvaltı yapalım sonra gideriz.
Onayladım ve beraber çıktık deniz kenarında bir yere gelmiştik. Bir yerde durduk ve kahvaltımızı söyledik.

Ama aklıma takılan bir şey vardı biz sevgilimiydik , arkadaşmi yoksa hiçbirşey mi ?Ben ne istiyordum sürekli onun yanında olmak ailemden daha yakın sıcaktı. " Emir " dedim sesim kısık çıkmıştı. " efendim Ada " nasıl söyleyeceğimi bilmiyordum bu sırada yemeklerimiz geldi garson gittiğinde " Biz şimdi neyiz ?" Diye sordum bu soruya derin bir iç çekti o yeşil gözleriyle bana baktı sanki  farklı bir şey söylemek istiyordu ama

Emir : Komşu,  arkadaş , sırdaş
Bu söylediğine sanki inanmıyordu bu gözlerinden okunuyordu. O ana içim sanki parçalanmıstı ben ise zorla " Tamam sırdaşım " dedim gülümsemeye çalıştım ama olmuyordu.

Kalkıp gitmek istedim yüzüne gözlerine bakmamayı diledim .İkimizde bir şey yemeden kalkmıstık. Motoruna bindi ama ben " yürümek ıstiyorum" dedim .

Üstüme gelmedi , hala sadece arkadasmıydık bunca şeyden sonra beni öpmüstü, sarılmıştı , onun yüzünden kaçırılmıstım. Artık sanki ona öfke doldurmuştu az önceki duygularım sanki gitmişti.

Eve varmıstım annemler gelmemişti odama cıktım ve pijamalarımı giydim yatağa girdim daha saat öğleye geliyordu ama uyumak istiyordum belki de unutmak , ben böyle düşünürken o nasıl düşünüyordu .

Bugün cumaydı ve okul yatın tatildi ben iki gündür okula gitmemistim ve Bartu defalarca aramışti,  aşağıdan sesler gelmeye başlayınca annemlerin geldiğini anladım ve aşağı indim bana selam vermeden koltuğa uzandılar. Birşeyler anlatıyorlardı ama ben dinleyemiyordum.