Another Universe-Hyunlix

-9-

Seungmin'den

Yaklaşık 10 dakika içinde Chan gelmişti ve adeta kapıyı alacaklı gibi çalışıyordu -belkide alacaklı olduğu içindir-
Rahatımı bozup ona kapıyı açtığım için onu affetme sürecimi bir tık daha uzatmam lazım

Kapıyı açtığımda onu bu kadar bitkin ya da daha doğrusu bitik ve mahvolmuş beklemiyordum
İçeri girdiği gibi bana sarılmaya çalıştı fakat kendimi o daha sarılmadan geri çekmiştim
Bu hareketimle daha fazla yıkılmış olacak ki yüzüme acı dolu bir bakış ile bakmıştı
Her ne kadar içim acısada hatasını anlaması için biraz daha uzatmam lazımdı yoksa ben Chan'a 1 saniye bile küs kalamayacak kadar onu seviyordum

Salona doğru ilerlediğimde peşimden geliyordu
Salona girip uzun koltuklardan birine oturduğumda gelip yanıma -daha doğrusu dibime- oturmuştu

Chan:Seungmin ben özü-

Sözünü kesen gözlerinden akan yaşlardı o ağladıkça içim parçalandığı için benimde gözlerim dolmuştu ama tutmam lazımdı

Chan birinin karşısında ağlamayı sevmezdi ezikçe olduğunu düşündüğünden değil birinin onun için endişelenmesinden nefret ettiği için kimsenin yanında ağlamazdı
Ta ki benimle tanışana kadar benim yanımda kendisini tutamayıp ağlamıştı ve sonrasında bana ilk kez birinin yanında ağladığını söylemişti
Bu beni ne kadar özel hissettirsede bir o kadar üzülmüştüm düşünsenize bütün duygularınızı içinizde tutup kimseye kötü olduğunuzu belli etmemeniz gerek -ki gerek yok ama- ne kadar zor olurdu
Ona benim yanımda böyle davranmasına gerek olmadığını ve benim yanımda istediği kadar ağlayabileceğini söylemiştim ilk başta biraz itiraz ettikten sonra kabul etmişti
Sevgili olduktan sonrada zaten beraber ağlayıp beraber gülerdik
uyuyamadığı zamanlar sarılarak uyurduk benim yanımda huzurlu olduğundan bahsederdi sürekli

Fakat son zamanlarda işleri o kadar arttı ki benimle zaman geçirmeyi bırak uyuyacak zamanı kalmamıştı
Benimle ilgilenmemesine katlanabilirdim fakat kendine zarar vermeye başlaması benim için son damlaydı

Ben bunları içimden uzun uzun geçirirken Chan kendini sakinleştirmişti ve konuşmaya başlamıştı

Chan:Seungmin ben özür dilerim işler yüzünden seni bu kadar boşladığımı fark edemedim bile gerçekten özür dilerim

Seungmin:Anlamıyorsun değil mi Chan benimle ilgilenmemen yüzünden değil bu kızgınlığım kendin ile bu kadar ilgilenmemen

Chan:Nasıl yani

Seungmin:Chan en son ne zaman rahat bir uyku çektiğini hatırlıyor musun ya da en son ne zaman kendine zaman ayırdığını büyük ihtimalle bunların cevabı hayır olucak sen bunları fark etmiyor olabilirsin fakat ben senin için endişeden ölüyorum

Chan:Yani kendime bu kadar yüklenmeyip mesai saatleri dışında çalışmayacağıma söz verirsem eskisi gibi olup benimle barışır mısın

Seungmin:Evet...

Utandığım için gözlerimi kaçırmıştım fakat Chan fırsat bulduğu için ve dibimde olduğu için üstüme çıkıp beni öpmeye başlamıştı
Hemen karşılık vererek öpücüğü derinleştirmiştim
Nefesimiz bittiğinde ayrılmıştık ve can alıcı o sözleri söylemiştim

Seungmin:Yatak odası nerde biliyorsun...

.
.
.
Hyunjin

Sabah kalktığımda ilk iş olarak yüzümü yıkamaya gitmiştim
Sonra ise gözüm Felix'i aradı fakat büyük ihtimalle comeback yaklaştığı için erkenden şirkete gitmiştir