CHAPTER 21 (NGAYON AT KAILANMAN )

377 14 1
                                    

A freenbeck story
Becky" zoey benitez"
Freen " jem alcantara"

CHAPTER 21
* NGAYON AT KAILANMAN *

kinaumagan ay agad pinuntahan ni jem si zoey para masagot na ang mga tanung sanyang isip na gumugulo ss kanya ng bigla niyang nkita niya ang batang nkabangga sa harap ng bahay nina zoey at si jem ay nkatayo habang ngmamasid muna ng bigla narinig niyang tinawag na ma si zoey na ikinagulat niya

Irin& jai : mommy   tara napo dito sa labas diba sabi mo naglalaro tayo
Zoey: (pasigaw na sabi) wait lang mga anak tatapusin  ko lng ang nilulito para sainyo
Irin : sige po

Hindi nkagalaw si jem sa kinatatayuan niya na marinig ang mga iyon aalis na sana siya ng mkita siya ni zoey paalis
Zoey : jem?
Jem: ha ... tinignan ko lang kung dito parin kayo nkatira aalis nako
Zoey: wait lang kimain ka na muna dito please nagluto ako ng agahan sabayan mu narin kami ng mga bata

Nang walang ganang pumasok at tumuloy si jem at umupo samantalang si zoey ay kinuha muna a g ka yang niluto sa loob

JEM POV
Di ako makatayo sa kinatatayuan ko malaman ko anak ni zoey ang batang yun all this wala akong kaalam na may pamilya na siya parang dinudurog ang puso ko ng malaman kong pamilyafong tao na si zoey at jindi na mmaring maging kami at hindi na kami pwede

ZOEY POV
Nagulat akong makita si jem sa harapan ng bahay namin hindi ko alam ang mararamdaman ko ng mga oras na iyon kaya kinuha muna ang pgkain sa loob at huminga ng malalim dahil hindi ako makahinga dahil baka hanggang ngayun ay galit na galit parin siya sa nagawa ko sa knya at bigla kumabog ulit ang puso ko ng hindi ko inaasahan

At nglumbas na si zoey agad niya pinaghain ang knyang anak si jem na hanggang mga oras nayun ay hindiwala sa sarili
Zoey: ate jem kain na muna .
Jem ha  sige salamat
Habang kumkain ay ngusap sila hanggang sa nalaman ni jem ang nangyari kay zoey
Jem: talaga bang nangyari sayo iyon zoey ?
Zoey : opoh dahil ng mga panahon nayun lulong ako sa alak at hindi ko na namalayan lahat ng panyayari(hindi ku na sinabi sa kanya siya ang nasa isip ko ng mga oras nayun dahil ayoko sisihin niya sarili niya)
Jem: wala akong kaalam alam sa nangyari sayo zoey patawad dahil wala ako sa tabi mo ng mga oras nayun (yukung nhihiya)
Zoey: wala kang kasalanan sa nanyari ate dahil ako ang fumawa ng bagay na iyon pero masaya naman ako sa pamilya ..ko
Jem: ( parang sinasakal ako ng marinig ko ang lahat ng mga iyon at naiinis din ako sa mga kaibgan ko na di man lng sinabi sakin ang lahat kung di ko pa puntahan si zoey ay wala akong malalaman )
Sorry zoey na wala akong ng panahon na kailangan  moko (biglang lumuha ako ng di ko papansin  ng biglang hinawi ni  zoey ang mga luha ko gamit ang knyang luha

ZOEY POV
lumipas  na ang panahon at tanging mga anak ko lang ang minahal ko at an asawa ko at nang  biglang nanumbalik at pagmamahal ko kay ate jem ng mga oras na may mga luha sa knyang mga mata .at tanging nasa isip kolng ay wag na siyang umiyak at wag nyang sisihin ang sarili niya nangyari sakin

Zoey: pinapatawad mo nba ko
Jem: oo naman zoey matagal na kitang napatawas
At bigla niyakap ng mahigpit ni jem si zoey at nakita ito ng dalwang mata ni andrew na oras nayun at nasa gate na.

To be continued

#FreenBecky
#freenbeckyph

NGAYON AT KAILANMAN Where stories live. Discover now