Mən aşıq olmişam

¹²

Kenma hiç bıkmadan tamı tamına 2 haftadır Kuroo'yla ilgileniyordu. Bu da ona olan aşkını körüklüyordu.Yanlışıkla elleri deydiğinde, bir süre bakışınca Kenma'ya ettiği iltifatlar, ve bazen Kuroo'nun üstsüz dolaşması, bunlar Kenma'nın iki saniye de kızarmasına yetiyordu.

Bugün buna bir son veriyordu. Evine dönüyordu, aslında burda kaldığı günler çok güzeldi ama evine gidip kedisiyle iyice ilgilenmesi lazımdı. Ne kadar eve 2 dakikalık uğrayıp onun kumunu değiştirip mamasını koysa da onu yıkaması lazımdı ve Şimo'nun evde tek başına kalmaya alışık bir kedi olmaması artık gitmesi gerektiğini belirtiyordu.

"Kendine iyi bakacaksın değil mi? Anneni yorma sakın o da çok yorgun kocasını kaybetti sonuçta, eğer bir şey olursa ilk bana yaz veya ara"Kenma

"Peki"Kuroo

Kuroo bu 2 hafta içinde ne kadar mutlu görünmeye çalışsa da içinde bir sürü depremler ve yangınlar yaşıyordu. Dışarı çıktığında babasıyla olan çocukları görmek onu üzmeye yetiyordu, buna alışması gerektiğini kendisi de biliyordu fakat yapamıyordu.

"O zaman"Kenma

"Sana sarılabilir miyim?"Kuroo

Kuroo şunu fark etmişti, Kenma fazla temas halinde olmayı sevmiyordu bunu aynı evde zaman geçirmeleri dışında bilmesine yardımcı olarak onu gördüğü ilk zamanlar Hinata 'yla bile kolay kolay temasa geçmediğini görmüştü.

Kenma duyduğu soruyla şaşırmıştı biriyle temas halinde olmayı sevmiyordu ama konu Kuroo olunca ona saatlerce sarılmak, öpmek, beraber uyumak ve el ele tutuşmak istiyordu şaşkınlığını gizlemeye çalışarak yapabileceğini söyledi.

Kuroo kabul etmesini hiç beklemiyordu ama şansı varsa, bunu kullanacaktı.

Biraz eğilip ona sarıldı.Belki son kez ona sarılabilecekti sonuçta Kenma temas halinde olmayı sevmiyordu.

Son kez olduğunu düşündüğü vanilya kokusunu içine çekti.

"Sağol"Kuroo

Kenma cevap vermek yerine kapıyı açıp dışarı çıktı elini sallayıp arkasını döndü ve yürümeye başladı evden biraz olsa da uzaklaşınca kendi kendine konuşmaya başladı

"Aptal bu kadar heyecanlanacağını biliyordun neden kabul ettin ki"Kenma

"Merhaba Kenma"

Yanına tanımadığı biri gelip konuşmuştu. Konuşan kişi siyah beyaz saçları,gözleri sarı renkte biriydi hiç tanıdık gelmemişti bu yüz.Kenma kendi kendine konuşmayı bir yana bırakıp yanıtladı

"Merhaba?"Kenma

"Ben Bokuto, Bokuto Koutarou geçen gün yazdığın kişi."Bokuto

"Ah, üzgünüm sizi daha önce görmemiştim Kuroo nerde olduğunu söylemeyince numaranızı Tsukishima dan almıştım."Kenma

"Anladım."Bokuto

Bokuto yanındaki kişiyi gösterip konuşmuştu

"Bu Akaashi Keiji "Bokuto

Sonunda yanındaki siyah saçlı kişi elini uzatıp konuşmuştu

"Tanıştığıma memnun oldum Kozume."Akaasho

"Bende"Kenma

Diyerek kendi elini uzatmıştı

"Kuroo hala evde değil mi? Bu arada Kuroo'nun yanında olduğun için teşekkürler, bizim gelmemizi istemiyordu, daha doğrusu onu o halde görmemizi istemiyordu."

"Evet hala evde zaten fazla çıkmak istemiyor evden"

"Anladım, o zaman biz gidelim Akaashi"Bokuto

"Görüşürüz Kenma"Akaashi

"Görüşürüz"Kenma

Bu vedadan sonra ikisi Kuroo'nun evine doğru yürümeye başladı

" 'Görüşürüz galiba'derken bunu kast etmemiştim ama her neyse "Kenma

Kenma'nın aklına yine daha deminki sarılma gelmişti. Evine varana kadar bu 'minik' sarılmayı düşünmüştü.