TANRIÇA (WARRIOR WOMEN SERİSİ 1)

2. BÖLÜM

MERHABA CANLAR BU GÜN SİZLERİN KARŞISINDA YENİ BİR BÖLÜM İLE DURUYORUM NASILSINIZ İYİSİNİZDİR UMARIM BEN ÇOK İYİM O ZAMAN YENİ BÖLÜME GEÇELİM

🎶 SKALD - GROTTİ🎶

🌎

TAŞ KÜRE - MİNE SAAT 10:50

Resmen tüm katmanlar şehri diz çökmüştü katmanlarda bir kişi bile ayakta değildi hava küre , ateş küre , taş küre , ağır küre hepsinin tüm halkı diz çökmüştü ve onlar su küre geziyorlardı tüm katmanlar diz çökmüş bir şekildeyken aramızda geziyorlardı aralarından bir adam çıktı ve dedi ki

"İMKARİN NEREDESİN!"

Sinirli bağırışı her yeri inletmişti benim ise korkudan elim ayağım titriyordu adam tekrar her yeri inletecek şekilde bağırdı

"HAKKINDA HER ŞEYİ BİLİYORUZ PES ET VE ÖLÜMÜNE MAHKUM OL!"

Tam bu sırada peal bana kaçamak bir şekilde baktı tam bu sırada su kürenin kıralı geldi ve benim yanı başımda durdu ve dedi ki

"Kalk"

Tedirgin adımlarla aya kalktım her tarafımdan boncuk boncuk ter akıyordu ellerim ve ayaklarım titriyordu saçımı yukarı doğru kaldırdı ve boyun kemiğimin ortasında ki küçük ateş izine baktı yüzünde ki dünyayı kavuran öfkeyi arkamı dönmeden tahmin edebiliyordum adam bağırdı her tarafı inletecek şekilde bağırışı öyle bir bağırış idi ki her kes diz çöktü yerden hopladı

"SEN İMKARİNSİN!"

Demişti o büyük bağırışta evet galiba ölecektim çünkü tüm katmanlar dahil artık her kes imkarin olduğumun habercisiydi artık...

1 HAFTA ÖNCE..

SU KÜRE "BECCA"

Su kürenin koca sarayının koridorundan salona doğru yol alıyordum Su küre bir imparatorluktu en başından beri bu düzeni biz kurduk ve biz devam ettiriyoruz salona geldiğimde beni devasa bir pencere ve kristalden yapılma dört adet koltuk bunlardan biri çok büyük ve geniş ikisi küçük ve bir kişilikti onun tam karşısında tüm sarayı kaplayacak kadar büyüklükte iki tane taht vardı yanlarında da orta büyüklükte bir taht vardı ki o benimdi salonda ki yemeklerle donatılmış olan masaya oturdum ve içeri babam girdi

"Kızım"

dedi babam bert ona sarıldım ve önünde hafif diz bükerek

"Günaydınlar babacığım annem alice nerede"

"Hazırlanıyor kızım gelir birazdan"

Başımı onaylarcasına salladım ve bir kaç dakika sonra annem içeri girdi ve ona da selam verdim ve oturdu annem ve yemek yemeye başladık yemek arasında annem

"Birazcık şehre inelim mi sence bert"

Bir anlık babam ve ben şoka girmiştik annem şehre kolay kolay inen biri değildi hatta su küre halkı şehre inmezdi çünkü hepsi asil insanlardı su küre ve halkı zirvedeydi ve onları gören kişiler nadir insanlardı şehre insek bile halkı değil kraliyeti görüp gelirdik oda on dakikadan az yada fazla sürmezdi şehre en son indiğimizde yetmiş yıl önceydi ki oda on dakika kalmıştı babam anneme ciddi bir tavırla dedi ki

"Sen ne istersen bir tanem ama meraktan soruyorum nereden çıktı bu"

"Ne bileyim bu salonun penceresinden katmanlar şehrine baktım da dün gece uzun süredir gitmiyoruz bunun haricinde bir sebep daha var"