16. BÖLÜM

2 3 0
                                    


EVET CANLAR YENİ BİR BÖLÜM İLE KARŞINIZDAYIM NASILSINIZ İYİSİNİZDİR UMARIM BEN ÇOK İYİM O ZAMAN YENİ BÖLÜME GELSİN...


🎶GARMARNA - HERR MANNELİG 🎶

🌍

KATMANLARDA 1 AY SONRA 

Katmanlarda yine güneş doğmuştu. Üstümde ki ince çarşafı üstümden attım ve yatakta doğruldum ve ayağıma pofuduk terliklerimi giydim ve aya kalktım ve sabahlığımı giydim. Perdeleri açtım ve katmanları izlemeye başladım son bir ayda köleliği kaldırmıştım artık taş küre yoktu ayrıca lordlar da yıkılmıştı. Katmanlarda geri kalan hiç bir şeyi yapama yetkim yoktu hepsi su kürenin elindeydi. Ekibimden olan Peal , alexandra , Becca ve Balder sarayın içindeydiler bunları düşünürken arkadan bir ses geldi 

"Sanki bu aralar güneş bir başka doğuyor"

Bu Simondu onun yanına yaklaştım ve dudaklarından öpüp 

"Neden öyle his ediyorsun hayatım"

"Senin sayende sanki hayata tekrar başladım sanki takrar canlandı ruhum maila senle evlendiğimden beri hayatımda bir çok şey yolunda gidiyor sen benim Can mayamsın"

Bazen sanki kalbim simona karşı bir garip oluyordu gerçekte bu adamda bir şeyler vardı içimde anlayamadım bir şeyler. İçimde hiç yaşamadım hisler uyandırıyordu ama ona tutulmakta istemiyordum çünkü bir gün gidecektim ve ben eğer ona aşık olursam gidemezdim buradan

"Sende benim can mayamsın aşkım"

Dedim ve onun dudaklarından öptüm beni ellerimden tutup yatağın içinde çekti ve kollarının arasına aldı beni ve ince çarşafın altına girdik. Benim boynumdan başladı ve dudaklarıma kadar öptü. Onun kollarında olmak Tüm dünyaya bedeldi. Evet ben kesin olmuştum ben simona aşık olmuştum. Ama asla bunu ona belli etmeyecektim. Asla ümit vermeyecektim çünkü burda ki görevimi bitirdikten sonra gidecektim. Ama şimdi kollarında olmanın tadına varacaktım. 

"Can mayam seni çok seviyorum" Dedi simon

"Bende sani can mayam seni çok seviyorum..."

Bir süre duraksadım ve ortamda sessizlik oldu ikimizde birbirimizi izliyorduk dudaklarının kızıllığı gözlerinin siyahlığı aşk ile bakıyordu 

"Çok güzelsin can mayam"

"Simon sen benim denizimsimsin" 

"Neden deniz" 

"Ben küçükken babamla bir sahile gitmiştik akşam üstüydü ben çok istemiştim ağlamıştım sırf deniz için halen de severim gitmişiz işte denize hemen cumburlop atmışım kendime"

Simon bir anda kahkaha attı gülüşü beni büyülüyordu bende onla birlikte güldüm 

"E sonra ne oldu"

"Babam zar zor kurtarmış beni boğuluyormuşum işte küçüklükten beri huzur verir bana deniz sende bana huzur veriyorsun"

Beni öptü dudaklarımda ve ben aniden fırladım yataktan 

"OLMAZ!"

"Ne oldu" dedi Simon 

"Unuttuk"

"Neyi unuttuk can mayam"

"Becca ve Balderin düğünü var"


🌍

TANRIÇA (WARRIOR WOMEN SERİSİ 1)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin