park chanyeol o gece festivalde herkesi kendine hayran bırakırken şarkının orta yerinde yaptığı şeyle bu sefer de herkesin ağzını açık bıraktı. sahnede yeşil gözlerini ve siyah saçlarının arasındaki alevleri seviyorum diyerek adeta haykırdı ve şarkı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
☀️🎸✨
Hikayem okulun ilk gününde, hava mart ayının inadına tıpkı temmuz ayı kadar sıcakken ve sınıfta her zaman oturduğum yerime yeni gelmiş olan oğlanın oturmasıyla başladı. O gün her şeyi oldukça sıradan karşıladım, ama aslında hiçbir şey sıradan değildi.
Okula yeni gelen pembe kafalı Park Chanyeol dediğimiz esas oğlan okulun ilk günü kendimi bildim bileli yanıma herhangi bir kankimi alıp oturduğum sırama tek başına kurularak dikkatimi çekti, onun yüzünden gidip orta sıranın üçüncü masasına oturdum ve sınıfın orta yerinde olmak derin bir huzursuzluk verdi. Sonrasında onu eski dostum yeni düşmanım eskiden aynı sınıfta olduğum ama bu sene sınıflarımızın ayrıldığı Kim Jongdae ile bana bakarken gördüm, dikkatimi daha da çekti çünkü ikinci gün de, üçüncü gün de aynı yerde oturmaya devam etti ve Jongdae'yle takılırken göz ucuyla bana ikide bir bakmayı devam ettirdi. Yeni düşman kilidinin açıldığını düşündüm ama olayın aslı öyle değildi.
Görünüşleri ve aynı zamanda karakterleri de birbirine tamamen zıt olan dostlarım Do Kyungsoo ve Kim Minseok da bu olaya dikkat etti, Kyungsoo sessizce ortamı yoklamaya devam ederken Minseok şuradan bir Chanyeol'e el atmayı istedi ama Kyungsoo omzundan tutup bunu yapmasına izin vermedi, tahminlerine göre olayı kötüye çevirmemeliydi çünkü ortada kötü bir şey yoktu. Doğru da düşünüyordu.
Park Chanyeol'e yaklaştığım ilk zaman elinde gitarıyla kasabanın parkında oturuyor olduğu zamandı, onu ilk kez yanında Kim Jongdae olmadan görmüştüm ve ulan bu ne ayak diyerek yanına gittiğimde beste yapmaya çalıştığını ama sadece gitarına baktığını fark etmiştim. Kafamda birkaç lamba yanmıştı ve birazdan hepsi birden yanacaktı.
Yanına yaklaşıp ne yaptığını sorduğumda hiç şaşırmadan kafasında bir melodi olduğunu söyledi, duymak istediğimde oturup da tabii ki Mafuyu Sato gibi lalala falan demedi, gitarıyla bir iki şey tıngırdattı ve kendisine göre anlamsız ve eksik olsa da bana sadece gitarla bile çok güzel geldi. İçimdeki Uenoyama Ritsuka'yı ortaya çıkarıp Park Chanyeol'ün olası bir düşmanım olduğu fikrini ileriye elimin tersiyle ittim ve onu üç kişilik mutlu müzik grubumuza davet ettim. Kabul etti.
Müzik grubundaki arkadaşlarım Zhang Yixing ve Oh Sehun, Park Chanyeol'ü aralarında görmekten sadece mutluluk duydu. Zamanla Oh Sehun gerçek bir Park Chanyeol fanı oldu ve bu süre içinde Chanyeol kafasının içindeki melodiye uyum sağladı, bizimle birlikte melodideki eksikleri bateri ve piyanoyla kapattı, sözleri sadece kendisi yazdı ve ortaya pat diye benim söylediğim Heaven'ı çıkardı.
Okulun yaz festivaline kadar grubumuzun kendine ait ilk şarkısı böylece çıktı ve festival gecesi sahneye çıkıp bu şarkıyı söyledik, herkes şarkımıza hayran olurken biz de grupça Park Chanyeol'e hayran olduk ve o festival gecesinde başka bir şey daha oldu.
Grupça sahneden indikten sonra Sehun ve Chanyeol ortalıktan kayboldu, koca kalabalığın arasında ikisini ararken sahneye ışık düştü ve Sehun bateride Chanyeol ise elinde gitarıyla ayaklı mikrofonun önünde göründü. İkisi birlikte çalmaya başladığında Chanyeol'ün ağzından A Sky Full of Stars'ı duymak beklediğim son şey bile değildi.
Park Chanyeol o gece festivalde herkesi kendine hayran bırakırken şarkının orta yerinde yaptığı şeyle bu sefer de herkesin ağzını açık bıraktı. Sahnede yeşil gözlerini ve siyah saçlarının arasındaki alevleri seviyorum diyerek adeta haykırdı ve şarkısını bitirdikten sonra sahneden indi. Kalabalığın tam ortasında ellerimi kızıl-siyah saçlarıma attım, yeşil gözlerimle nereye kaybolduğunu bulmaya çalıştım ama bulamadım. Park Chanyeol hayatımın en orta yerine sanırım bu zamanda girdi.
🌙🎤🌌
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kimci, neci olduğumu hatırlayan var mı bilmiyorum, ben de unuttum.
Nisanda kendi kendime iki bölüm yazmışım, yayımladıktan sonra ne yaparım allah bilir, herkesin kokobop eralı chanbaek fici var benim de olsun demişim; biraz kokobop, biraz lise ve biraz da yaz dizisi gibi. Ama bir sürü chanbaekli 💖 görüşelim
