Litost//HyunLix

17*&

♪FELİX♪

Telefonumun zil sesine kalktım hem kimin aradığına hemde saate bakmak için doğrulup komidinden telefonumu aldım

saate baktığımda 6.37 olduğunu gördüm

"DELİ Mİ SİKTİ BU SAATTE ARANIR MI YA"

Yongbok ve Hyunjin'in kıpraştığını görünce sessizce balkona adımladım ikili çok iyi anlaştıkları için beni yere atmıştı

son aramalara girdiğimde ablamdan 189 arama olduğunu gördüm "lan okula gitmiyorum ben kaç gündür sıçıcak ağzıma

ablamı hemen tekrar arayıp açmasını bekledim üçüncü çalışta açıp saydırmaya başladı

📞

"NERDESİN SEN KAÇ GÜNDÜR"

"abla sabah sabah bağırma ya"

"hele bi kere daha devamsızlıktan sınıfta kal bak noluyo o zaman"

*ablamın bağırması ile telefonu kulağımdan uzaklaştırdım*

"abla sakin ol eve gelince anlatıcam söz"

"bugün o okula gitmediğini duyayım bak dedeme nasıl söylüyorum"

*gözlerim açılmıştı hem dedemi hemde ablamı asla çekemezdim*

"tamam söz gelicem ama kapatıyorum şimdi kahvaltı hazırlayıp diğerlerini uyandıracam öptümmm"

"kaç bakalım kaç"

*arama sonlandırıldı*

aşağı inip aklıma ilk gelen yemeği yaptım ve diğerlerini uyandırması için Jeongin'i kaldırmaya çıktım

"Jeong kalkk diğerlerini uyandırıcaz"

"beş dakika daha"

"hadi kalk çığlık atıp uyandıralım şunları"

hemen sırıtarak doğrulmuştu koşarak aşağı indik

"bir"

"iki"

"üç"

o cırtlak sesiyle ben ise kalın sesimle en yüksek notamıza çıkmıştık en sonunda küfürleri duyunca kendimizi koltuğa bırakıp ellerimizi tokuşturduk

"sabahın köründe bağıran her kimse kaçsın benden"-min

Jeongin ile birbirimize bakarak yutkunduk

"kim olucak Jeongin ile Felix'tir asla unutmadıkları rütinlerini yapıyorlar" oflayarak aşağı inerken söylüyordu bunu Chan hyung

"off mızmızlanmayın uyandırmasaydık yiyemezdiniz liximin yemeklerini hıh"-jeong

"ÖPÜCEM SİZİ GELİN BURAYA"-min

gülerek mutfağa koştuk

"mmh sevgilim yine döktürmüş"
.
.

♪FELİX♪

yemeklerini yiyip hemen hazırlanıp evden çıktılar yolda dedemden ve ablamdan yiyeceğim azarı düşünürken bir yandan Yongbok ise onu nasıl karşıyacaklarını düşünüyordu