Heart Wound //Hyunlix//

7

İlaçları kullanalı 2 gün olmuştu ama daha bir şey olmamıştı sadece ilaçların tadı aşırı ağır ve iğrençti ayrıca bu hafta dersim de yoktu

Kapı çaldığında hemen açmaya gittim Hyunjini gördüğümde gülümseyip hemen boynuna atladım.

"Günaydınnn"

"Günaydın sevgilim" dedi ve belime sarıldı, içeri girip koltuğa oturduk

"Nasılsınn" dedim hemen ilaçlarımı hatırlamasını istemiyordum

"Ben iyiyim de sen nasılsın, gece ağrın falan olmadı değil mi?"

"Hayır sevgilim olsaydı arardım diye defalarca söylemiştim"

"Seninle kalmamı istemediğinden emin misin?"

"Bilmiyorum ama istersem seni sanki sadece sevdiğim için değil de hastalığım yüzünden bana bak diye kalmanı istemişim gibi hissediyorum..."

"Hayır güzelim saçmalama ben seninle ilgilenmeyi seviyorum ve sen de kalmamı istersen seninle kalmak istiyorum"

"Yani... Öyle düşünmezsin değil mi?"

"Tabiki de düşünmem lix duymamış olmak istiyorum bu soruları"

"Peki... O zaman benimle kalır mısın?"

"Tabi kalırım, ve şimdi hemen ilaçlarını içmeye gidiyoruz" dedi koltuktan kalkıp elimi tuttu istemesem de kalmak zorunda kaldım

Banyoya gidip ilaç dolabını açtı ve içiceğim ilaçları çıkardı birini uzattı ve içtim içtiğim gibi yine öksürmeye başladım.

Diğer ilaçları da içtim ve sinir bozukluğuyla kaşlarımı çatıp Hyunjine baktım

"Bakma bana öyle, ben yazmadım ilaçları" oflayarak yavaşça banyodan çıktım ve odama girdim her sabah olan enerjim her sabah ilaç içtiğimde kayboluyordu yatağıma oturup sırtımı yatak başlığına yasladım ve dizime sarıldım Hyunjin de yanıma oturup elimi tuttu

Bir anda ağlamaya başladım Hyunjin kolunu omzuma attı ve beni kendine çekti "Ne olduu" kafamı göğsüne koydum ama ağlamaya devam ediyordum. Hyunjin bu durumu anlayışla karşılayıp sadece beni sakinleştirmek için sarılmıştı ve sessizve ağlamamı dinliyordu

Sakinleşince geri çekildi ve omzumdan nazikçe tuttu

"Bana bir dileğini söyle lix, istediğin bir sey birlikte yapalım"

"Hyunjin..." dedim ve bir süre gözlerine baktım "ben, sadece ölmek istemiyorum..." dedim ve titrek bir nefes verdim

"Hey, böyle söyleme lütfen, öyle bir şey asla olmayacak buna izin vermeyeceğim"

"Sey," dedim söyleyeceğim seyi söylemeye çekinerek

"Evet?"

"Annemin mezarına gidebilir miyiz?"

~

Bu kadar drama yeter lan

Azıcık mutlu bölüm yazmak istiyorum neyse 9. Bölüme kaldı mutlu olmak hehe

Ben bu ficlerde neden hep felixin ailesini ya kötü ya da ölü yapıyorum bilmiyorum neyse çok takmayın

Seeey oy vermeyi unutma beğendiysen muahh hadi bayi