Sessizce eve girmiştik, ben hiç bir şey demiyordum Hyunjinse arabada en son söylediğimden sonra üzülmüş sadece "Öyle bir şey olmayacak, bana güven..." demişti
Koltukta sessizce oturmuş birbirimize sarılıyorduk
"İlacını-"
"İçmedim, içmek istemiyorum, içmeyeceğim"
"Öyle bir şey olmadı olmak istemiyor ve olmayacak tamam mı"
"Yeji gibisin" dedim sessizce
"Neden?"
"O sadece beni doktora götürüp geliyor, sürekli ilaçlarımı içip içmediğimi soruyor"
"Anlamadım?"
"Anlamamazlıktan geliyorsun"
"Hayır, neden yejiye benzettiğini anlamadım"
"Yani yeji sadece hasta olduğum için hastalığımla ilgileniyor, sen de öyle davranıyorsun"
"Hayır ben seninle ilgileniyorum"
"Hasta olduğum için ilgileniyorsun" diye düzelttim
"Seni sevdiğim için ilgileniyorum" dedi tekrar bu sefer o beni düzelterek
Geri çekildim ve koltukta ondan uzaklaşıp kendime çektiğim dizime sarıldım
"İlaçlarını içmedin" Derin bir nefes alıp bıkkınca pofladım
"Gördün mü?"
"Neyi gördüm mü?"
"İLAÇLARI GÖRDÜN MÜ NASIL OLDUĞUMU SORMANI DEĞİL İLAÇLARI SÖYLÜYORUM"
"Felix ilaçlarının önemli olduğunu biliyorsun"
"Ben önemli değilim ama ilaçlar önemli benim içtiğim ama benden değerli olan ilaçlarımı biliyorum evet"
"Fazla abartıyorsun ben sana seni sevdiğim için ilgilendiğimi söylüyorum sen alınıyorsun, trip atıcak yer mi arıyorsun?"
"Hmhm evet Hyunjin şu halde birine ihtiyacım varken yanımda olan tek kişiye trip atıcak yer arıyorum"
"Batırdım herseyi değil mi, üzgünüm ben senin her zaman yanındayım"
"Ben batırdım Hyunjin, hayatımı da batırdım senin hayatını da batırıyorum"
"Hayır benim hayatımı batırmıyorsun ben senin yanında isteyerek kalıyorum seninle isteyerek ilgileniyorum"
"Neyse malum şu ilaçlarımı içeyim ben"
"Güzelim yapma böyle"
Göz devirip ilaçlarımı içtim ve koltuğa geri oturup dizlerimi kendime çektim
İğrenç hissediyorum kötü hissediyorum fazlalık gibi hissediyorum koca bir dert gibi hissediyorum
"Aptal gibi hissediyorum"
"Ne? Neden öyle dedin" ah ne sesli mi söyledim of
"Herşeyden nefret ediyorum"
"Benden de mi?"
"Evet" dedim sadece dizlerime sarılmıştım ne dediğimi ne düşündüğümü bilmiyordum
"Ne?" dedi ayağa kalkarak
"Ha?" derken kafamı kaldırıp ona baktım
"Öyle mi?"
"Ne öyle mi? Ha of özür dilerim öyle demek istemedim"
"Ne demek istedin?"
"Ne dediğimi bilmiyorum kafam karışık yanlışlıkla söyledim farkında bile değildim özür dilerim" kafamı geri dizime koydum "Herşeyi batırıyorum"
"Tamam sorun değil anlıyorum" göz yaşlarım süzülürken yanımdaki yerine geri oturan Hyunjine döndüm
"Soğuk davranıyorsun. Özür dilerim gerçekten ben seni seviyorum, çok..."
~
Bölümü bayadır atmayı unutmuşum
Bu gün tamamlayıp attımm
Neyse oy vermeyi unutma iyi geceler bayii
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Heart Wound //Hyunlix//
General FictionFelix hastalığı olan bir çocuktu ve evinde yalnız yaşıyordu ama garip olan şeyler vardı felixin evine düzenli olarak ilaçları hediyeler ve birkaç not geliyordu kimdi bu?