Hoofdstuk 1

499 24 0
                                    

Eva pov

Ik hoor dat de deur beneden met een klap word dicht gesmeten. Direct krimp ik in elkaar. Ik weet wie er thuis is gekomen en hij is niet in een goede bui. Het is mijn vader. Alle herinneringen van de afgelopen jaren komen weer terug. Ik ben pas 21. Ik houd het niet meer vol in dit huis... Mijn vader verkracht mij iedere dag 3 keer. Ik wil dat niet nog een keer meemaken... Ik werk nu bij de politie, als rechercheur en ik ben al een week niet komen opdagen... Ik moet en zal mijn vader in de cel krijgen voor wat hij mij al die jaren heeft aangedaan. Ik hoor dat mijn vader de kamer binnenkomt. Hij bind mijn polsen stevig vast zodat ik me niet kan verzetten. Dan begint hij me weer te verkrachten. Ik ben het gewend, maar het doet nog steeds ongelofelijk veel pijn... Mijn vader lijkt de pijn niet te merken en gaat gewoon door.

Marion pov

'We hebben een nieuwe zaak. Het gaat over onze collega. Eva van Dongen,' zegt Mechels als ze haar kantoor uit komt lopen.
'Wat is er met haar gebeurd?' vraag ik.
'Ze is al een week niet komen opdagen en Wolfs weet ook niet waar ze is... Jullie gaan nu naar haar huis toe. Ik regel een AT.' Mechels knikt even snel naar ons en loopt dan haar kantoor weer in. Niet veel later zitten Wolfs en ik in de auto op weg naar Eva's oude huis.
'Politie, open doen!' schreeuwt Wolfs. Geen antwoord. Wolfs trapt de deur open en we rennen naar binnen. De mensen van het AT rennen achter ons aan.

Eva pov

'Je houd je mond dicht, begrepen?' zegt mijn vader en hij trekt mijn broek bij mij aan. Mijn polsen blijven vastgebonden op mijn rug zitten. Alex, mijn vader, drukt een stuk tape op mijn mond en loopt dan de kamer uit en doet de deur achter zich op slot.
'Eva?!' hoor ik Wolfs roepen.
'Hmm!!' hopelijk heeft hij dat gehoord, want ik kan niks zeggen. Ik ruk aan de touwen om mijn enkels en polsen om meer geluid te maken. Iemand trapt de deur in en ik verstijf van angst. Het zijn Wolfs en Marion. Ik begin zachtjes te snikken. Wolfs haalt voorzichtig de tape van mijn mond en Marion maakt de touwen om mijn polsen en enkels los. Als ik eenmaal los ben laat ik me in Wolfs' armen vallen en begin te snikken. Marion legt haar hand op mijn schouder. Ik ben veilig, ik ben eindelijk veilig...

Geheim verledenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu