Hoofdstuk 10

247 18 0
                                    

Eva pov

We zijn aangekomen bij het ziekenhuis en ik ondersteun Quinty naar binnen. De geboorte van haar baby kan ieder moment beginnen en ik wil dat ze dan in een bed ligt. Niet dat het kind onderweg word geboren.
'Eva van Dongen, politie Maastricht. Deze vrouw heeft dringend hulp nodig. Ze kan ieder moment bevallen van een kind,' zeg ik tegen een zuster die naar ons toe komt lopen.
'Oké, loop maar mee. Ik ben Amy en ik ga haar behandelen,' zegt Amy. Ik ondersteun Quinty en zo lopen we achter Amy aan naar een kamer waar Quinty eerst een infuus in haar arm krijgt en dan naar een kamer word gebracht. Quinty kijkt angstig om zich heen. Ze heeft lang geen vriendelijke mensen meer gezien. 2 jaar lang om precies te zijn.
'Ga maar liggen,' zegt Amy en Quinty gaat voorzichtig op het behandelbed liggen en Amy prikt een naald in Quinty's hand om daar vervolgens een infuus in te doen. Als Amy klaar is staart Quinty naar het verband om haar pols en dan kijkt ze mij aan.
'Bedankt dat je me bij Jim hebt weggehaald,' zegt ze zacht.
'Geen dank,' zeg ik en pak Quinty's hand vast en geef er een zacht kneepje in. Quinty glimlach naar mij en dan worden we naar Quinty's kamer gebracht. Ik help Quinty om in het bed te gaan liggen en sla de dekens om haar heen.
'Hoe lang heb je wel niet in een bed geslapen?' vraag ik.
'Ik heb geen idee. Volgens mij sinds ik werd meegenomen door Jim...' zegt Quinty zacht en ze legt haar hand die niet in het infuus zit op haar dikke buik.
'2 jaar lang dus... Wat heeft hij allemaal bij je gedaan?' vraag ik en Quinty verstijfd.
'Teveel om op te noemen,' zegt Quinty zacht. Dan krijgt ze pijn in haar buik. De bevalling begint...
'Ik haal een zuster.' snel loop ik Quinty's kamer uit en haal Amy.
'Wat is er aan de hand?' vraagt ze.
'De bevalling begint...' zeg ik en met Amy achter mij aan lopen we snel terug naar Quinty's kamer. Ik sla de dekens van Quinty af en kijk naar de broek die ze aan heeft. Nou ja, veel is er niet over van de broek.
'Mag ik hem uittrekken? Dan kunnen we beginnen met de bevalling,' zeg ik en Quinty kijkt mij bang aan en knikt daarna. Ik maak Quinty's broek los en trek hem voorzichtig uit. Ik schrik direct van de blauwe plekken en schrammen op Quinty's benen. Direct weet ik wat Jim haar heeft aangedaan. Ik heb hetzelfde meegemaakt...

Geheim verledenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu