Hola!!
Umarım mutlusunuzdur,
değilseniz de ilacınız bendee 😛💙
Az önce annem zeytin istedi
ve ona vereyim deyip kaseyi kırdım,
neyse hepsini çöpe atayım dedim
ve çöpün kapağını kırdım,
e bari çöpü tamir edeyim dedim
ve çöpün sağlam yerini de kırdım.
Sakarken yaşamak çok zor... Çok.
Akşam 11'de diğer bölümü de atacağım ♡
Keyifli okumalar bir taneleriim
__________________
Jeongguk
Korkuyordum. Vücuduma yer edinmeye başlayan sıcaklıkla bedenimi evden atacak güç aradım kendimde.
En son karnemdeki 1'leri daksille 5'e çevirdiğimi annem fark ettiğinde böyle olmuştum. Namussuzum yazıdan dolayı da değil, o notları alamayacağımı bildiği için anlamıştı! İşin doğrusu, kurumuş daksil üzerine 5 yazmak için sınavlara vermediğim özeni harcamıştım. Yani, yazıdan anlasaydı daha çok üzülürdüm! Jimin, zamanında senle buna ne çok gülmüştük.
Gerçi o kadının sinirliyken büründüğü kişilik mutlaka içinde bulunduğum durumdan daha korku vericiydi. Yine de... Şu an evime doğru gelen bir itfaiye olmasaydı aklıma gelenle tırsabilirdim. Şimdilikse saklanacak delip aramaktan başka kaçarım yoktu.
Tamam, romantizmden anlamayan bir hödük oluşun kesinlikle benim suçum değildi.
En azından kendimi avutmak için bulduğum diğer yöntemlerin geçerliliğini yitireli epey olmuştu, yaklaşık bir dakika falan... O yöntemlerden vazgeçme sebebimse hepsinde de suçlu olanın ben çıkmasıydı ama hayır hayır; apaçık, besbelli, yeminle sendeydi hata!
Sana cidden inanamıyordum, Jimin. Birazdan belki de korkmuş halinle yanımda olacaktın ve ben, itfaiyeyi çağırdığın için artık geç kaldığımın bilincindeydim. Titreyen bacaklarımdan kızaran yüzüme dek utanç tohumları bedenimin her yerinde filizlenmeye başlarken adımlarım bahçeyi buldu. Ne yapacaktım?
Ulan, kabullen; hödük herifin tekisin işte! Hödük. Hödük. Hödük. Ben o anlamda mı dedim lan onu? Yangın benim kalbimde, oğlum, kalbimde; sen de kundakçısın. Yaktın beni, kül ettin; yetmedi, küllerimden yeniden yarattın. Amansızca aşık ettin ya beni kendine, insanda azıcık utanma olur. Ben, seninle tattım Simurg'un hislerini.
Bak, ben de kendi üstüme düşen suçu kabulleniyorum. Ailemizin ikimizi yolladığı 'Şiir Yazma' kursundan birbirimizle oynaşmak için kaçmasaydık sen de böyle odun olarak çıkmazdın karşıma!
Tek suçum bu.
Düşüncelerime dalmışken sonunda ileride belirdin. İrileşen gözlerinle yanıma koşarak ulaştığında beklemeden bana sarıldın, bir an ne olduğunu unutup mutlu oldum bununla; meğer tüm ihtiyacım buymuş da haberim yokmuş. Bunu sürekli yapman için evde ufak çaplı yangınlar çıkarma fikri geldi aklıma, vallahi onları zor kovduğumu belirtmek isterim. Ne yapayım? Bana başka yol bırakıyordun sanki.
Sarılmana karşılık vermek için ellerimi beline sardığımda, evden alelacele çıktığından mütevellit çıkaramadığın ayılı pijamanı fark ettim. Gülümsememi öyle zor tuttum ki kasılmaktan patlayacaktı midem. Bunu sana aldırmak için dilimde tüy bitmişti, altındaki şortun da çok yakışacağını söyleyip adeta başının etini yemiştim. Yanılmamışım, çok tatlıydın! Ama sen onu hiç giymediğini söylemiştin bana. Aptal.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
yakalarsam muck muck
Fanfictionİtlik ve serserilik. Bolca absürtlük. Alfa Jeongguk, Alfa Jimin'in dudaklarını düşünmeden yapamıyor. ❝Sikeyim, çok fenasın.❞ Sen hiç akıllanmaz mıydın? ❝Sik, çok fenayım.❞ Hayır, akıllanmazdın.
