Uśmiech jak przy archaicznej rzeźbie
Z zewnątrz gruba skorupa
W środku przytłaczająca pustka
"Wszystko dobrze?" pyta się Ciebie
Jaka jest odpowiedź poprawna?
"Oczywiście" oczy odbiją zmartwione spojrzenie
Wracasz do swojego kąta
Padasz na łóżko, które więzieniem twoim się staje
Skorupa zaczyna pękać
Stróżka cieczy po policzku płynie
Prawdziwa twarz zaczyna na światło dzienne wychodzić
Czy widzisz siebie w tym obrazie?
YOU ARE READING
Nieudana poezja
PoetrySą to moje myśli, które staram się napisać w formie wiersza. (Zupełnie się nie znam na poezji i nie potrafię być romantykiem)
