nefret

1.6K 22 19
                                    

Bölüm bittikten sonra şarkıyı dinleyebilirsiniz daha fazla anlam taşımış olur <3


Merhaba
Uzun bir süredir bölüm atmıyorum ve bunun farkındayım kısacası açık konuşucam aklımda hem senaryo yoktu hem de canım istemiyordu
Aklımda senaryo olmadan yazıp saçmalamak istemiyorum kurguyu Aslında eğlencesine yazıyordum ve hala öyle.
Fakat çok fazla saçmalamak da istemiyorum aklımda senaryo Olmayınca birdenbire yazmaya başlayınca çok saçma yerlere gidiyor

ne kadar eğlencesine yazarsam yazayım aklımda senaryo olmadı sürece bölüm atamam Çünkü bu hikayeyi öylesine yazmıyorum Sadece eğlenmek için ve eğlendirmek için yazıyorum

Bazı yerlerde birdenbire duygusal yazmaya başlayabiliyorum Çünkü kitabın açıklama kısmına bakarsanız yazdığım kurgusal karakterlerde hem kendimi rahatlatmak için hem de kendi duygularımı yazmayı öğrenmek için birdenbire duygusala bağlanabiliyorum veya betimlemeye girebiliyorum

Unutmayın bazı kurgusal karakterler gerçek yaşanmışları, gerçek insanları ve hayatlarını canlandırırlar.

gerçek insanlar duygularını Ne hissettiklerini birilerine anlatamadıkları için de Kendi kafasında kurduğu karakterde kendilerini anlatırlar.

İyi okumalar dilerim



İyi okumalar dilerim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.




Aslında Anıl'ın evine gitmek iyi fikir olabilirdi daha yeni tanıdığım Adamın evine nasıl gidebiliyorum ben de bilmiyorum ama değişik bir şekilde ona güveniyordum güvenmekde istemiyordum kalbimle beynim savaş içindelerdi

Bu savaşa son vererek anıla
"iyi fikir aslında gidebiliriz" dedim

Anlın bunu beklemediği açıktı ve Biran şaşırarak Bana baktı ama hemen sonra kendisini toparladı

"Peki nasıl istersen yavrum"

Yavrum... fazla güzel geliyordu bana böyle demesi

Aklıma gelen fikrirle heycanla anıla baktım

"Anıll aslında bana geçebiliriz daha iyi olmazmı bu üstümdekilerle hiç rahat etmedimde zaten"

Oradan Evim diye bahsetmemiştim çünkü orası bana hiç ev olmamıştı.

Anılda bu fikri severek "tamamdır o zaman bücür senin orayada bakalım bi"

Senin evin dememişti.

Anıl yanağımdan öperek arabaya doğru ilerlerdi

AH ADAM HEP ÖPSENE SEN BENİ!

Kızarmış yanaklarımla bende araba ilerlerdim

Anıl ilk önce benim kapımı açıp arabaya girmememi bekledi
Ben girdikten sonrada oda kendi yerine yerleşti

Anıl arabayı çalıştırdıktan sonra gülerek bana baktı "o yanakların bir öpücükle kızarıyorsa başka şeylerde nasıl olur acaba" imalı sesiyle

Daha fazla kızarmak istemedim için sustum anılda daha fazla uzatmayarak yola döndü

Vardığınızda Anıl arabadan inip benim olduğum tarafının kapısını açtı

Gülümseyerek arabadan çıktıktan sonra binaya doğru ilerledik

Binaya doğru ilerlerken anıl birden bire kolumu sertçe tuttu

Ne olduğunu anlamayarak Ona bakarken Anıl gözlerini odamın camından ayırmıyordu

Ne olduğunu anlamadım için ben de cama bakınca şoka uğradım

o kadar iğrenç hissettim ki içimde bir yerde Çocukluğum tekrardan canlanmış gibiydi çoktan öldürüp içime gömdüğüm Çocukluğum tekrardan dirilmişti Fakat şu an daha fazla öfkeliydi

Içinizdeki acının ne kadar geçtiğini düşünseniz bile Uzun bir aradan sonra hiç ummadığınız bir anda daha büyük bir nefretle ortaya çıkar

Kalıcı yaralar kaybolmazlar şekil değiştirirler.

Ben halla gözlerimi camın hemen arkasındaki babam demeye utandığım adamdan çekememişken
Anıl bana döndü

Anıl bana bir şeyler söylüyordu bir şeyler anlatıyordu ama duymuyor Gibiydim duymuyordum hissedemiyorum o adam nasıl girmişti içeriye?

Anıl büyük bir sesle bana bağrınca yerimden sıçrayıp Anıla baktım

Anıl Yüzümdeki İfadeyi görünce Kaşlarını çatıp bana daha çok yaklaştı

"Pelin odandaki adam kim diyorum sana"

Sustum ağzımı açıp konuşamıyordum

Ağzımı açıp geri kapatınca anıl
Daha fazla sinirlendi

Derin bir nefes verip anılın gözlerinin içine baktım

"Odamdaki adam benim babam."

Gözlerim gittikçe daha şiddetli doluyordu Birinin yanında ağlamaktan nefret ederdim

Odamın camının açıldığını duydum babam camımı açıp bana gülerek bakıyordu midem bulanıyordu

Camın arkasındaki şeytan silahını çıkardı.

Silahı Bana doğru isabetledi

Kaçmadım geri adım atmadım belki camımın arkasındaki adam benim azrailimdi.

Anıl beni arkasına çekti ve oda silahını çıkardı

Hiç düşünmeden Anıl'ın önüne atladım

Camın arkasındaki adamın beni anlayacağını düşünerek dudaklarımı oynatım "vur hadi"

Bana gülümsedi.

Anıl tekrar önüme geçsede vurulan kişi ben oldum.

O kurşun beni deldi fakat ikinci Kurşun sesi de geldi ama o ikinci acıyı vücudumda Hissedemedim.


Devam edecek...

Kesik Beden +18 DADDY ISSUESHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin