!! ⚠️!!
Computer ကိုနှိပ်နေရင်းခြေသံတစ်ခုကြားမှလက်ချောင်းသွယ်သွယ်လေးတွေအလိုလိုတုံ့ဆိုင်းမိသည်မှာအမှန်ပင်။တစ်စုံတစ်ဇိုင်းပေါ့....အ၀တ်စားသစ်တွေဘာတွေနဲ့ဝါးလုံးခေါင်းထဲလသာနေတာ။
"ဘယ်ကိုကြွမလို့လဲ"
"ခများနဲ့ဆိုင်လား"
ဟုတ်သားပဲငါကခုသူ့ရဲ့နယ်ရုပ်လေးဖြစ်နေတာလေ၊နယ်ရုပ်လေးဖြစ်တဲ့ငါကသူထားရာမှာနေရမှာပဲလေ။ငါဘာတွေများသူ့ဆီကမျှော်လင့်နေမိတာလဲ။
......
ရုတ်တရက်မိမိနားကနေထွက်သွားမဲ့ကိုယ်သေးသေးလေးကိုလှမ်းဆွဲလိုက်တော့...."ခများကရောဘယ်သွားမလို့လဲ"
"မင်းအပြင်သွားမှာမလားသွားလေ၊ငါဧည့်ခန်းမှာသွားအိပ်မလို့ "
"ဒီမှာအိပ်ရင်နူသွားမှာစိုးလို့လားဟမ်!"
"မင်းနဲ့တစ်လေတည်းမရူနိုင်ဘူး"
"ဟက် ! ၅ပေ၁၀အထက်ကလေကိုရောခများရူဖူးလို့လား"
"မင်းး!!"
ဒါသက်သက်မဲ့လူကိုနှိမ်တာ! သူအရပ်ရှည်တယ်ဆိုတိုင်း၊အမှန်ဆို နေ့သစ် အရပ်က၅ပေ၈ဆိုေပမဲ့ပုတဲ့ထဲမပါပေ။သူကသာ၆ပေဖြစ်ပြီးကလန်ကလားဖြစ်နေတဲ့လူယုတ်မာ!
"တစ်လေတည်းမရူနိုင်ဘူးဆိုတဲ့ခများကိုနှိပ်စက်ပြဦးမယ်"
"မင်းး ဘာ..လုပ်မလို့..အ့!"
နှုတ်ခမ်းသားတွေဂဟေစပ်လျက်.....အပေါ်တစ်လှည့်အောက်တစ်လှည့်ငုံထွေးမှုကြောင့် နှုတ်ခမ်းလွှာတွေပေါက်ပြဲမတက်ပင်။
"အ့ မင်း မကိုက်နဲ့! အ့ ဟင်းး"
"ဘယ်လိုလဲခများစိတ်ပါသွားပြီမလားဟမ် !"
"လူယုတ်မာ!"
"ဗုန်းးးး!!"
မွေ့ယာပေါ်အရှိန်နဲ့ပစ်ချခံလိုက်ရသည်မို့........
"မင်း လွှတ် အင့် လွှတ် စမ်း!!"
ရှည်လျားကော့ညွှတ်တဲ့မျက်တောင်တွေတဖျတ်ဖျတ်ခတ်ကာမျက်ရည်မကျမိအောင်ထိန်းထားရပုံပင်
"အ့ "
မိမိမျက်နှာတစ်ခုလုံးကိုသူ့နှုတ်ခမ်းနဲ့လိုက်ပွတ်သပ်နေပြီးလည်ပင်းသားတွေကိုပါနီရဲရဲအမှတ်သားတွေပါထိမ်ချန်လျက်။
YOU ARE READING
My Prossessively husband
Romance"ကျုပ်ကိုချစ်ဖို့ဘာတွေများခက်ခဲနေလို့လဲခများရယ်" "က်ဳပ္ကိုခ်စ္ဖို႔ဘာေတြမ်ားခက္ခဲေနလို႔လဲခမ်ားရယ္"