Güneş Ve Yıldızları

1. Bölüm

Selam!
Hikayeye başlamak için hazırlanııınn...

....

9 Ekim 2022

"Tamam anne anladım. Bugün alışverişe gideceksiniz ve bende kapıları kilitlemeyi unutmayacağım" ah bu anneler gerçekten bazen çıldırma noktasına geliyorum...

"Tamam kızım niye kızıyorsun ben senin iyiliğin için söylüyorum." al işte yine bir anne sözü daha. Ben de onlar yokken yarım kalan odamdaki küçük kütüphanemin işlerini bitireyim. Evet odamda küçük bir kütüphane var. Bu evden kütüphanenin açık olduğu sabah saatlerinde çıkmam imkansız olduğu için babam da odama kütüphaneyi getirdi. Aslında gerçek bir kütüphaneye gitmeyi çok isterdim. Ben de isterdim arkadaşlarımın olmasını. Okuldan sonra çarşı kafe gezip görmek isterdim her genç kız gibi..

Ben herkesten farklıyım işte bunu değiştirmem imkansız. Nedenini soracak olursanız ben Xeroderma hastasıyım. Yani halk ağzıyla güneşe çıkamama hastalığı olarak ta biliniyor. Evet yanlış duymadınız benim güneşe yüksek derecede duyarlılığım var. Ve güneşe çıktığımda güneş gören yerlerim ciddi şekilde yanıyor ve ölümcül olma tehlikesi olduğunu söylediler. Çok küçükken bilmiyordum tabi ve denemiştim. Çocuk aklı işte az kalsın ölüyordum ciddi anlamda ölümden döndüm de denebilir.
'Yalan atma Beren ölmedin alt tarafı birkaç gün hastanede yattın.' heh geldi işte. Tanıştırayım iç sesim. Bu evde sıkışıp kaldığım için ve sadece gece dışarı çıkabildiğim için hiç arkadaşım olmadı.
Bende kendi arkadaşımı kendim yaptım.
'Bence ben dışarıdaki insanlardan daha iyi bir arkadaşım Beren' Evet iç ses evet.

Küçük kütüphanedeki işlerimi bitirdiğimde güneş çoktan batmıştı. Artık dışarı çıkabilirdim ama annemler hala eve gelmediği için beni evde bulamazlarsa endişeleneceklerdir diye düşündüm. Annem ve babam hep bana düşkündürler. Hastalığım yüzündendir belki de. Zaten ömrüm bile kısıtlı bu dünyada doyasıya yaşayamıyorum bile.

(zil sesi) 21.30

"Hoş geldiniz anne."

"hoş bulduk kızım."

"Ben dışarı çıkıyorum deniz kenarında yürüyeceğim biraz."

"Tamam ama güneş doğmadan eve gelmeyi sakın unutma kızım."

"Tamam baba."

Yine dışarı deniz kenarına gittim. Her gün yaptığım gibi. Artık bu rutinden sıkılmıştım ama elimden bir şey gelmiyor işte tek yaptığım bütün gece gezmek ve güneş doğmadan eve gelmek.

Yürümekten yorulduğumu hissettiğimde yıllardır oturduğum o banka gittim. Yıllardır bomboş olan banka bugün bir çocuk oturmuş denize mavi elektro gitarıyla şarkı söylüyordu. Yanına gitsem mi acaba diye düşünmedim değil aslında. " Beren bu fırsat bir daha gelmez bak ilk defa benim dışımda arkadaşın olacak bak." Haklısın iç ses. "yürü be işte benim kızım."

.....

Evet bu bölümün sonuna geldik. Ama Beren' in macerası daha yeni başlıyor. Bakalım sokaktaki gitarist çocukla neler olacak takipte kalmayı unutmayıııınnn.😻