Ik loop naar het plein.
Ik probeer langzaam te lopen.
Zodat de pauze snel voorbij zal gaan.
Ik nader de plek.
De plek waar ik altijd zit.
Ja ik zit alleen.
Vrienden heb ik niet.
Ik heb alleen mijn ouders.
Ik nader mijn plek.
Ik zie ze al staan.
Wetend dat er nooit veel goeds kan gebeuren.
Loop ik er toch heen.
JE LEEST
Pijn, verdriet en angst
No FicciónEen meisje dat pijn voelt. Een meisje dat gepest wordt. Een meisje dat ontvoerd wordt. Een meisje dat het niet meer wilt. Een meisje dat de dood in de ogen kijkt. Een meisje dat ineens haar grote liefde vind. Dat is waar dit boek over gaat. Sommige...
