"Nasıl hissettiğini biliyorum." dedi pembe saçlı kız gülümsemesini bozmadan.
"Konuşmaya hakkın yok, nefes almaya hakkın yok, yaşamaya hakkın yok..."
Tahtadan oluşturulmuş hapishanenin içinde kalmak epey bunaltıcıydı. İguro Obanai hayatını burada kapana kısılarak geçirmişti. Obanai'nin teyzeleri, halaları, kuzenleri... hepsi Obanai'yi buraya kapatmıştı. Obanai bir yaşantısının olduğunu düşünmüyordu, akrabaları tarafından kontrol edilen bir kuklaydı.
"Onlar seni sevmiyor İguro, onlar seni önemsemiyor."
Pembe saçlı kız çömeldi ve yeşil gözlerini oğlanın heterokromi gözleriyle buluşturdu.
"Kimse seni sevmiyor İguro fakat ben seni seviyorum."
Kız nazikçe gülümseyerek elini Obanai'nin yanağına yerleştirdi. "Ve daima seni sevmeye devam edeceğim."
Obanai, kızın elinin sıcaklığı karşısında duygulandı. Keşke zaman sonsuza dek dursaydı.
"Buradan gitmelisin Kanroji." dedi Obanai yaklaşan ayak sesleri üzerine.
"Lütfen güçlü kal İguro."
---
2019 sanegiyuu kurgularım tarzında bir şeyler deneyeyim dedim
4-5 bölüm yapmayı planlıyorum.
