Kan. Kanroji. Yerde. Nefes almıyor. Uyanmıyor. Bedeni soğuklaşıyor. Cevap vermiyor. İblis. Gülüyor. Aşağılıyorlar. Nefret. Acı. Bedenim halsizleşiyor. Kahraman. O geliyor.
Rengoku Shinjuro, zayıf çocuğu arkasına saklayarak iblisle savaşıyor ve onu kolaylıkla öldürüyor. İblisin yarattığı kargaşa sırasında İguro klanında Obanai hariç herkes ölmüştü. Shinjuro daha erken gelemediği için kendine kızıyordu. Böylesine küçük bir çocuğun böyle bir manzaraya şahit olmasını istemezdi.
"Oğlum, iyi misin? Yaralandın mı?" diye sordu Shinjuro.
Obanai sessizce ağlayarak cesede doğru ilerledi. Kan gölüne attığı her adım onun daha da titremesine sebep oluyordu.
"Kanroji..." diye mırıldandı güçsüz sesiyle.
Yürürken yere düşmüştü. Bedeni şu anda oldukça kötü durumdaydı. Shinjuro, oğlanın kalkmasına yardımcı oldu.
"Ailenin yanına gitmeye mi çalışıyorsun? Gitmeye çalıştığın kişi kim?"
Obanai, yerde cansız yatan beyaz yılanı eline alarak ona sarılıyor.
"Ölmemen gerekiyordu Kanroji."
---
normalde olsa asla yayımlamayacağım bir kurgu. phptpgrşgl
ama biraz nostalji hissedeyim diye yazdım.
