Historia jone

Elena's POV

Sot eshte nje dite jo e zakonshme per mua per shkak se prinderit e mi po nisen per nje udhetim per ne Spanje dhe me kane lene ne shtepine verore te kujdesem per motren time trembedhjet vjecare .Nuk e di sesi do te rri katermbedhjete dite vetem me Natalin por do t'ia dal mbane. Nisem per tek bari me i aferte i shtepise.
Bari eshte bosh si zakonisht.Kur kamarieri afrohet te me marr porosine i hedh nje shikim provokues gjoksit tim dhe me bene te ndihem ne siklet,pasi me ofron porosine vendos doren tek krahu im .Ne ato momente une ndrihem ne kembe dhe filloi ti bertas.Kamarieri afrohet derisa i ndjej frymemarrjen ,ne ato momente shfaqet nje djale i gjate,shpatullgjere,brune,rreth te njezetave.Ai e largon nga une dhe i jep nje te rrahur te mire.Ndihem shume e sigurt me kete djale edhe pse nuk njof.Energjia qe ai perçon tek une me bene te ndihem si ne "shtepi". Vjen drejt meje dhe me pyet: "Zonjush je mire?".Toni i tij i zerin tingullon famijlare tek une,syt e tij ngjyre jeshil depertojne lekuren time,floket e tij kafe ne bjonde me kujtojne stinen e vjeshtes,tatuazhet e tij jane thjeshte adhuruese.-"po faleminderit"i pergjigjem me gjysem zeri.
-"Une jam Daniel"
-"Elena" i kthehem ftoft edhe pse trupi me eshte bere kokrra-kokrra.