ចំណាយកម្លាំងក្នុងការចាប់ក្មេងមកញុំាបាយមិនយូរក៏បានមកដល់ហាងអាហារមួយក្បៃមាត់ទន្លេ ដែលបង្កេីតបានជាសម្លែងដ៏ពិរោះនឹង romantic 🌚✌️
"យ៉ាងមិចនឹងខ្ញុំហៅមកញុំាអីសោះធ្វេីមេីលតែខ្ញុំហៅឯងមកសម្លាប់ចោលចឹង"sunghoon និយាយក្រោយពីសង្គេតឃេីញថាកាវភ្នែកកញ្រ្ជោងមួយគូរសម្លឹងឥតដាក់ចុះសោះ។
"និយាយសាច់ការមក"ខ្ញុំដឹងថាអាគាត់នេះគិតអីមិនមែននៅសុខៗមកបង្ខំអោយខ្ញុំញុំាបាយមួយទេបេីរាល់ថ្ងៃ...។
" ឯងនៅតែឆ្លាតរឿងវាចេះទេយេីងចង់អោយឯងជួយយេីងញ៉ែរwonyungនឹងណា"sunghoon និយាយតបមកខ្ញុំទាំងញញឹមខ្ចិបតែសម្រាប់ខ្ញុំគឺអត់ទេ។
"ហេីយឯងឃ្លានរបស់គេមេះ"
"យេីងអោយឯងជួយមិនមែនអោយដៀលទេ"គេតបមកវិញបែបខ្នេីសចិត្ដ តែជួយមិនបានទេ។ន
" យេីងមិនដឹង"
" តែតិចសោះនឹងហា៎ឯងមិនអាណិតយេីងទេឬយ៉ាងណាៗ យេីងក៏ជាបងជីដូនមួយឯងដែរមិនចឹងហៃ"
" តេីឯងយកយេីងមកគ្រាន់តែរឿងនឹង ឯងមិនហត់ទេ"
"មិនហត់"
"ឯងមិមហត់តែយេីងហត់យល់ទេ"sunooតបទៅគេរួចក៏បានដេីរចេញពីហាង ខ្ញុំមិនមែនមិនចង់ជួយគេទេ គ្រាន់តែមិនចង់មានបញ្ហាតែប៉ុណ្ណោះព្រោះនេះគឺwonyung ណា និយាយរួចរាងតូចក៏ដេីរចេញពីហាងដោយមិនទាន់បានញុំាអី។
"អេី!មិនបាច់សុីអីទេអាញ់"sunghoon និយាយរួចក៏ប្រញាប់តាមsunooព្រោះមិញនឹងទាន់បានបាយទេតែកុម្មងមិនបានផង។
យេីងងាកមកខាងjungwonឯនេះវិញ បន្ទាប់ពីរបានរកកន្លែងពូនហេីយនោះ គ្នារបស់ពួកបងធំក៏មកដល់ល្មព្រមទាំងបានបំបែកគ្នាតាមរកទៀតផង។
"ក្មេងតូចកុំបាច់ប្រឹងលាក់ខ្លួនអីយេីងដឹងថាឯងនៅទីនេះ ឆាប់ចេញមកបេីមិនចង់ឈឺខ្លួន"មេបងធំនិយាយឡេីងព្រោះគេបានប្រទះនឹងស្រមោលមួយដូច្នេះប្រាកដណាស់ថាជាក្មេងតូចសាច់ខ្ចីមិនខាន។
*អាឆ្គួតស្មានអាញ់ភ្លេីរមែន*ពាក្យក្នុងចិត្ដពោលឡេីងទាំភាពឆ្នាសឆ្នេីម ។
YOU ARE READING
Confused love❤️
Roman d'amourតេីក្ដីស្រឡាញ់ដែលពរពេញទៅដោតភាពច្របូកច្របល់នឹងទៅជាយ៉ាង?
