01

282 28 103
                                    

Volkan Demirel

Karşımdaki dükkana baktım Emre'nin yanından çıkmış kızlarla yemek yedikten sonra kiralanacak dükkana bakmaya gelmiştik ve ani bir şekilde Robin vp bize denk gelmişti

Rvp kim mi tanıştırayım abim evet evet keşke olmasaydı neyse

Robin ben ve kızlar dükkanın önünde dikilirken konuşmaya başlayan kişi Tuna oldu "eeee ne işleticez burda"

"Pavyon açıcaz karıcım direkle dans falan seversin"

"Ya abla dalga geçmesene" dediğinde abim ani bir şekilde dahil olmuştu "kebapçı yapıcam burayı"

"Eeee adını düşündüm mü" dedim pek inanmıyordum açıkçası bunu yapacağına

"Adana kebap nası" dediğinde arga atladı "çok sıradan İstanbul'da en az 100 küsür Adana kebap vardır"

"Rvpnin yeri" dediğimde bana baktı "adımın kısaltmasınıda herkes bilicek sanki" (bilmeyenin amk)

Tunanın sessiz olması pek normal değildi bi şeyler yumurtlaması için bakışlarımı ona çevirdim "01 kebap nası"

"Olur lan aslında" dediğimde hepimizin kafaya uymuştu "seneye ben mezunum eğer üni tutmazsa burda yardıma gelirim hep" diye eklediğimde arga atıldı "biz okuldan sonra gelir garsonluk yaparız"

"Dağıtıma ben çıkarım" dedi tuna sanki izin vericez de "aslında" dedi robin biraz düşünerek

"Sow Alex ve kuyt da dahil olucak temizliğe sizde yardıma gelirsiniz mis gibi olur her şey"

"Roberto abim var mı" dediğinde tunaya bir bakış attım

"Heee var ya" lan rabin amcığı utanma bari be

"Tamamdır o zaman isminizi duyurma vakti anlaşılan" dediğimde fikrim önümüzdeki iki hafta boyunca temizlik yapmak değildi

İki hafta ışık hızıyla geçmişti şuan temiz ve yerleşik mekanda oturuyorduk Alex bi bana  bide yerde uzanan tunaya baktı "abartmayın be" dediğinde mutfaktan arganın sesi geldi

"Alex abi abla amca her ne demem gerekiyorsa seni fırına atarım bak iki haftada pestilim çıktı be"

"Bizde aynı durumdayız" dedi Alex koruma içgüdüsüyle "abi valla hiç yorgun gibi görünmüyon" diyerek kafasını betona geri koyan Tuna'yı ayağımla dürttüm

Tam o sırada içeriden robin seslendi "Tuna kalk yerden"

"Abi nerden gördün ya" diyerek yavaş yavaş ayaklandı "yarın açıyoruz" dediğimde herkes onaylamış evlere dağılmıştık

Sabah ben robin ve kızlar geldiğimizde gayet iyiydi mekan kapının kilidini açıp geri çekildiğimde hepimiz dua okumuştuk ilk iş "hadi bismillah" diye atıldı Tuna tam sol ayakla içeri girecekken kafasına vurdum "sağ ile gir göt"

Dengesini kaybedip en sonunda sağ ayakla girdi "abi sağ ile girdim işte"

"Aferin" dediğimde hepimiz mekana girdik vay be iyi iş çıkarmışız

"Ne güzel olmuş bura okula gitmeden görmek için gelmek mantıklıymış" dedi Tuna argada esnedi "ya amına koyım niye uyandık bu kadar erken sonrada görürdük"

"Neyse siz gidin geç kalmadan"dediğimde ikiside bana döndü "sen gelmicen mi" diyen tunaya bir bakış attım "götüme zor geliyo abinizle buradayız biz çıkışta gelirsiniz"

Tuna Demirel

Argayla okula giderken düşündüm lise iki bitiyordu abim mezun oluyordu robin geri dönmüştü arda gitmişti İsak diye biri vardı fln çaktırmayın çok hoş çocuk

Okula susarak gitmiştik yol boyu ayakta uymuştuk ilk durak kantin çünkü ders boş yani aslında değil ama boş

Kantine girip bizimkilerin masaya geçtik arga çantasını yastık yapıp yattığında bende yanına çöktüm elin felix ibnesi yanımıza geldi arganın yanına çöktü ve telefonla oynamaya başladı

Emre ve İsak geldiğinde bakışlarım orayı buldu masada duran Mesut Altay ozan üçlüsüde oraya dönüp selam verdi herkes masada toplandığında yanıma İsak oturdu bi süre sohbetlerini dinledim

"Şey ya" dedi Emre masaya bakarak "şey volkan nerde" o an arga kafasını kaldırdı kızın uykusu açıldı amına

"Abim iş yerinde ya" dedi sanki her zaman öyleymiş gibi

"Eee okula gelmicek mi" dedi anlamayarak Emre "gelir ya canı sıkkındı son iki haftadır" dediğimde Mesut atladı olaya "kebap yicem sonunda amına koyayım ya"

"Ya koyun can kasap et derdinde" diye mırıldandı emre ne anlatıyo bu

"Emre abi söylerim abime onu sorduğunu merak etme dedim" öylesine "yok yok söyleme şimdi yanlış anlamasın hem ben öylesine sordum"

Gülmemek için götümü sıkarken İsak kafasını masaya kapatmış gülüyordu o gülerken omuzları sarsılıyor sarı saçları parmaklarıma değiyordu masanın üzerindeki elimi bir daha yıkamicam

"Tamam abi yanlışlıkla azımdan kaçar"

"Offfff Tuna" diyerek illa söyliceğimi fark edince efkara bağlamıştı göte bak hem abime yanla hemde offf tuna bok ye

"Ya ozan ben sana çok aşığım" diyen Mesut abiye çevirdim kafamı

"Ve götüne" diye ekledi altay

"Vo gotono ogw ogw ogw boş yapma maltay"

"Ya ne çocuk adamsın Mesut" diyen ozan abi eğleniyordu anlaşılan

Bi süre sonra herkes sınıflara dağıldı ilk durak 10/FB sınıfa girdiğimde yiğitin yanındaki boş yer baktım orda eskiden arda olurdu işte hayalini kurdu yiğit arda yok arda yok

"Lan yiğido" diyerek arkasındaki sıraya geçtim ve arga yanıma geldi "efendim tuna"

"Oğlum yapma lan böyle bende oturup ağlarım bak dostumu kaybettim bende hepimiz çocukluk arkadaşıyız zaten yapma gözünü seveyim ya"

"Ya aklım almıyor ya aklım almıyor adam sırf gitmek için gitti offff"

"Boş verin beyler ya" diyen argaya bir bakış attım "ve hanımlar"

Arkadan gelen gülüş sesine döndüm "gülme İsak piçi" dediğimde sırasının üzerinden bana doğru eğildi "bana bir daha küfür edersen sana hiç istemeyeceğin şeyler yaparım tuna"

"Sen mi sen minnoş bir bebeksin be" dediğimde sırıttı "bazen minnoş olmaktan çıkıyorum" dedi şakayla karışık ve ben bunu hayal etmemeye çalıştım

Derslerden sonra birlikte çıktık hepimiz ben İsak arga ibne felix altay iso ve Emre sürü gibiyiz mübarek

Dükkana girdiğimizde abimler bize döndü ve gülümsediler volkan abim atladı olaya "gününüz nasıldı kızlar"

"Eh işte arga hep uyudu"

"Ya ispiklemesene be"

"Uyumasaydın" dediğimde ikimizde güldük

"Mekanın adı neden 01 lan" diyen altaya bir bakış attık

Hepimiz uzun bir masaya dizilirken volkan abim geldi "hepinize kıyma mı verim"

Millet anlamayarak baktığında atıldım olaya "en bolu benim ama" "tamam cimcime en bolu senin"

İso anlamayarak baktı "kıyma ne amk"

"Ya Adana'da kıyma diyoruz biz siz Adana kebap desenizde" diye açıkladı robin aşko

"Heee tamam o zaman ne zamandır güzel bi şeyler yememiştim" dedi Emre abi

"Ben sana daha güzellerinde yediririm Emre de şimdilik kıyma ye sen"

İtiraf sayfası (Emre Belözoğlu Volkan Demirel)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin