Arkadaşlar bok yolu

168 25 23
                                    

Şebek: lan Emre nerdesin oğlum

Şebek: işicem diye kalktın bi saat oldu

Şebek: deliğe mi düştün amk

Ya volki tolki sal beni amk :70lik

Sanki sikimi sen tutuyorsun lan git :70lik

Şebek: iste tutayım

Ağağağağa sapık ayrıca bitti çişim tutma sen :70lik

Ve ben bi arkadaşın yanındayım şuan önemliymiş :70lik

Şebek: önemini sikim

Şebek: iyi

Volkan telefonundan kafasını kaldırdı ve sınıfta açtıkları şarkıya odaklandı..

Cross my heart, hope to die
To my lover, I'd never lie
He said, be true, I swear I'll try
In the end, it's him and I...

Emre bir ara zorla kendisine dinletir dinlemezse bebek gibi küserdi tabi o dönemler volkan Emre'ye olan hislerini asla çözememişti

Bi anda yanına oturan küçük Demirel dikkatini çekmek için kolunu dürtmüştü "abi abi abi ab"

"NE VAR AMINA KOYIM NE"

Arga tırsarak geri çekildi "ooow peki şey seninki koridorda zaniyle baya içli dışlı"

Ne duymuştu volkan

Omuzlarını silkti ve ciddi bir şekilde kardeşine döndü "napim"

Arga abisine sikik bakışı atıp yerinden kalkarken içeri tuna koşarak girdi "abla abla abla" nefes nefese kalmasının verdiği şeyle hızla nefes aldı derin derin

Ona kitlenen sınıfa olayı anlatmak için hızla konuşmasına geri döndü "icardi piçiyle emre abi birbirine girdi"

Volkan ve Mesut anında ayaklanmış hızla koridora fırlamışlardı

İcardi emrenin üzerine çıkmış yarın yokmuşçasına vurmaktayken Emre bir tepki bir vermemiş yumruklarını tutmaya çalışmaktan vazgeçmiş ve kendini kaçmaya zorlamıştı ama üzerindeki ayının kalkmaya niyeti pek yoktu

Volkan nefesine hakim olamıyordu adeta burnundan soluyordu emrenin yüzü kan içindeydi

Büyük adımlarla icardiye ulaşmış formasından tutmuş ve kenara fırlatmıştı çaktırmasada onu kenara atarken bileği baya acımıştı

Tam Emre'ye elini uzatıcakken bu sefer kendisi yumrukların odağı haline gelmiş icardinin hedefi olmuştu

Volkan kendini artık tutamamış icardinin yakasından tutup kafayı geçirmişti

İcardi ani gelen darbe ile emrenin yanına uzanmış kalmıştı

O an boş koridorda emrenin kahkahası yankılandığında zaniolo gelip emrenin yanına oturdu elinde buz vardı

"Özür dilerim kuzen bu ırz düşmanı fazla kıskanç" diyerek emrenin patlayan dudağına buz koydu

Emre bir şey demek yerine gülmeye devam ederken volkanın sakinliği takdir edilesiydi

İtiraf sayfası (Emre Belözoğlu Volkan Demirel)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin