Bilekligimi nerede kaybettigimi düsünmeye başladım. Birden telefon çaldı ev sahibi mustafa aviydi. Allah hala bu veni neden aradiki kiramı ödüyordum ben.
Telefon konuşması.
M. Tuana naz.
T. Efendim mustafa abi.
M. Yarına kalmaz evden cıkıyorsun. Oğlum evlenecek ve o evde yaşayacak.
T. Ne. A-ama
Telefonu suratıma kappatı
Çağan
Tuanayı ugurladıkatan sonra kahvaltı yaptım ve kaltım tam gidicekken yerde bir bileklik buldum üstünde ,,Tuana♥️" yazıyordu. Hemen karşı tarafta yaşayan tuananın evisine koştum. Ve kapıyı çaldım.
Tuana
Şimdi ne yapıcam ben diye düşünürken kapı çaldı açtığımda çağan duruyordu.
Ç. Tuana bilekligini bizde düşürmüşsün.
T. Aaaa teşekkür ederim gel son de fa iceriye gir
Ç. Anlamadım son defa mı.
T. Ayyy... üff neyse gec içeriye anlatayım.
Çağan iceri koltuga oturdu ben de ona her seyi anlattım
T. İste böyle simdi ne yapacağım ne edeceğim bilmiyorum.
Ç. Ben biliyorum
T. Ne cidden mi söylesene çabuk
Ç. Bizde kalıcaksın
T. Ne ha-hayır olmaz olamaz kalamam. Hem diyelim kabul ettim sen nerede kalıcaksın. Senin odan badana yapılıyor ve o yüzden misafir odasında kalıyordum, ama şimdi nerede kalacaksın koltukta mı Hep?
Ç. Yok benim odam badan ile bitti hem misafir ıdasıda kocaman alırsın eşyalarını yerlestirirsin hem kabul etmezsen nerede kalacaksın başka?
T. Doğru üff bilmiyorum
Çağan bana bi bakış attı cok tatlı ce masum duriyordu.
T. Tmm kabul ediyorum.
Ç. Tmm ozaman ben bizimkilere söyliyim yardımına ihtiyacın olursa beni ararsın. Da numaram yok
T. Dur sana numaramı vereyim.
Çağan tam gidicekken.
T. Çağan!
Ç. Efendim tuana
T. B-Ben o akşam için senden cok özür dilerim ayağım bi an kaydı ve üstüne düştüm
Ç. Y-yok sorun d-degil
Çağana Eve gitti. Bende eşyalarımı topladım.