Chapter 07

268 31 2
                                    

❤️🌹 #සස්වාමිකයි_ඈ 🌹❤️
...........සඳ අහිමි අහසක්...........

🌃  හත්වන කොටස 🌙

................................................................


" ඔව්.. කොහොමත් එයා මාව මරන එකක් නෑ.....
මොකද මාව මැරුවොත් එයාට සෙල්ලම් කරන්න බෝනික්කෙක් නැතුව යනව නේ....... "

ජනේලයෙන් පිටත බලාගෙන මම කිවුවේ නොරිස්සුමෙන්.

🌙......❤️......🌙.......❤️......🌙......❤️.....🌙


" ඒ මිනිහා ආයෙත් ඇවිත් නේද... "

හිමාෂා එහෙම ඇහුවෙ මගේ අත තදින් අල්ලගමින්. දෙදිනක පෞද්ගලික නිවාඩුත් සති අන්තයෙ නිවාඩු දින දෙකත් නිදහසේ ගත කර මා කාර්යාලයට පැමිණියෙ දින හතරකට පසුව. හිමාෂා මා කතාවට අල්ලගත්තෙ විවේකාගාරයෙදි. හදිසියේම මා අසනීප වීම පිටුපස වීපි සර් ඉන්න බවට ඇය දැනටමත් සැක කර අවසන්. ඉතිං තව දුරටත් ඇයගෙන් සත්‍ය සගවා තේරුමක් නොමැති තැන මා හිස සෙලවුයෙ ඔහු නැවතත් මගේ ජීවිතයට පැමිණ ඇති බව හැඟවීමට.

" මම හිතුවා....
සිනුදි උඹ ආයෙත් අත් දිග ඇදුම් අදින්න ගත්ත දවසෙම මට සැක හිතුනා ඒ මිනිහා ආයෙත් ඇවිල්ලා ඇති කියලා.... "

ඇය එසේ කියමින්ම මගේ අත් දිග බ්ලව්සයෙ අත වැලමිට තෙක් ඉස්සුවේ මම අසරණව මූණ බිමට හරව ගද්දි. අත පුරා තිබුණු  තැලුම් පාරවල් වල රටා හිමාෂාගෙ ඇස් වලට කදුළු අරන් ආවෙ ඉබේටම. මගේ ඇස් දිහා බලාගෙන ඇය බරැති හුස්මක් හෙලුවෙ වචන කතා කරගන්න බැරි තැන.

හිමාෂාගෙ ඇස් වලින් මම දැක්කෙ  අනුකම්පාවක්. මගේ අම්මට මම ගැන නොදැනෙන ඒ අනුකම්පාව වෙනත් කෙනෙක්ගෙ ඇස් වලින් දකිද්දි එක්තරා විදියකට මගේ හිත ආයෙත් පාරනවා.

" උඹ ඇයි මෙහෙම දුක් විදින්නෙ සිනුදි....
ඇයි උඹට බැරි ඔය අපායෙන් එළියට එන්න....
ඇයි උඹට බැරි උඹ වෙනුවෙන් සටන් කරන්න....
ඇයි සිනුදි... ඇයි ඔයා ඔය තරම් මෝඩ විදියට හැසිරෙන්නෙ.... "

හිමාෂා මට කෑගැහුවේ හොදටෝම තරහින්. ඒ රතු වුන මූණෙ ඇස් වල මා වෙනුවෙන් උපන් කදුළු නලියනව මම බලාගෙන. ඉතිං ඒ ආදරය නෙමේ ද..  ඒ කේන්තිය අස්සෙ මං දැක්කෙ සිනුදි  වෙනුවෙන් ඇති ආදරය නොවේද.

🥀 සස්වාමිකයි ඈ 🥀 ( සඳ අහිමි අහසක් 🌙❤) CompletedWhere stories live. Discover now