Chapter 31

216 24 0
                                    

❤️🌹 #සස්වාමිකයි_ඈ 🌹❤️
...........සඳ අහිමි අහසක්...........

🌃  තිස් එක් වැනි කොටස 🌙

................................................................

" දෙන්නත් එක්ක ගෙදරට වෙලා හිටිය නම්... මම ගිහින් එනකම්.... "

අත්තම්මා ඒ නොකියා කිවුවේ එන්න එපා කියලා. මම දැන් ඉස්සර හිටපු පොඩි එකි නෙමේ කියන එක සතුට වැඩිකමට මටම අමතක වුණා.
අත්තම්මා මට බැන බැන පල්ලම් බහිද්දි මම මූණ එල්ලගත්තෙ බංගලාව දිහාට එබෙමින්.

" හොද වැඩේ..... "

මගේ අතේ එල්ලුන සිම්මි එහෙම කිවුවේ හිනා වෙවි.

🌙......❤️......🌙.......❤️......🌙......❤️.....🌙

අත්තම්මා අපිට ගෙදරට වෙලා ඉන්න කිවුවට මගේ ඇස් වගේම හිත තිබුනෙත් බංගලාවේ. බංගලාව ඉදිපිට සිටින ආරක්ෂකයින් වැනි පිරිස හැරුනම වෙන කිසිවක් මගේ නෙත ගැටුනෙ නෑ. මට ඕන වුනෙ බංගලාව තුළ සිදුවන දේ දැනගන්න.

හිත හොදටෝම නොසන්සුන්. ඉවසීම නම් නොතිබුණු තරම්. අත්තම්මා නැවත පැමිනෙන තුරු ඉවසිය නොහැකි තැන මම මූණ ඇඹුල් කරගත්තා.

අත් දෙකත් බැදගෙන මගේ දිහා බලාගෙන වුන්න සිම්මි ඊළග මොහොතෙ මාවත්  ඇදගෙන පල්ලම් බැස්සෙ හොරෙන්ම බංගලාව පැත්තට.

" සිම්මි පිස්සු ද අනේ..... "

මම සිම්මිට විරුද්ධ වුනෙ බොරුවට. මටත් ඕන වෙලා තිබුනෙ කොහොම හරි එයාගෙ මූණ බලාගන්න.

යායට පිපුණු මල් වත්ත මැදින්  අඩි පාර දිගෙ හොරෙන්ම බංගලාවේ වත්තට අපි දෙන්නා ඇතුලු වුනෙ හොර පූසියො දෙන්නෙක් වගේ. විසිත්ත කාමරයෙ සුවිසල් ජනේලයෙන් හොරෙන්ම ඇතුලට එබුන මමත් සිම්මිත් වට පිට බැලුවෙ හොයන්නෙ කාවද කියලවත් නොදැන.

ඒත් එක්කම විසිත්ත කාමරය දෙසට එන පිරිමි හඬවල් කිහිපයක් නිසා මමත් සිම්මිත් ඉක්මනින්ම  පහළට නැමුනා.

" කවුද ඒ..."

මමත් සිම්මිත් කතා කලෙ සංඥා භාෂාවෙන්. ඒ ඇහුනු පිරිමි හඬවල් නැවත්තත් ඈතින් ඇහෙද්දි සිම්මි මට ඇස් වලින් කිවුවේ ආයෙත් හොරෙන් බලන්න කියලා. හිත හොදටෝම නොසන්සුන්. ඒ මොනව වුනත් ඔහුව දැකගැනිමේ ආශාව තිබුනෙ ඊටත් වඩා ගොඩක් ඉහළින්. ඉතිං සිම්මිගෙ පෙරැත්ත මධ්ද්‍යයේ මම හොරෙන්ම ආයෙත්  කවුලුවෙන් ඇතුලට එබුනා. මුලින්ම ඇස් දෙක විතරක් පෙනෙන සේ එසවුන මා අවට නිරීක්ෂණය කලෙ පරිස්සමෙන්. විසිත්ත කාමරය තුළ ගෘහ නිර්මාණය පින්තූර හැරුනම වෙන කවුරුත් හිටියෙ නෑ. ඔහුව දැක ගැනීමේ ව්‍යර්ථය නිෂ්ඵල වූ නිසාම මම නැගිටලා ඉණට  අත් තියාගත්තෙ මූණ ඇඹුල් කරගෙන.

🥀 සස්වාමිකයි ඈ 🥀 ( සඳ අහිමි අහසක් 🌙❤) CompletedWhere stories live. Discover now