Chapter 40

198 20 0
                                    

❤️🌹 #සස්වාමිකයි_ඈ 🌹❤️
...........සඳ අහිමි අහසක්...........

🌃  හතලිස් වැනි කොටස 🌙

................................................................


" කියන්න බේබි ඩෝල්......

මං මේ කෝල් එක එනකම් ඉවසිල්ලක් නැතුව වුන්නෙ... "

පළවෙනි තත්පරයෙම ඇමතුමට සම්බන්ධ වූ ඔහු කියවගෙන ගියා.


" මට තමුන්ව හම්බවෙන්න ඕනේ... "

මට ඕන වුනෙ ආගත් සර් වීපි සර් දෙන්නා මුණගැහෙන එක නවත්තන්න.

🌙......❤️......🌙.......❤️......🌙......❤️.....🌙


" සෝමා නැන්දා....
ආගත් සර් ආවාම මේක එයාගෙ අතටම දෙන්න...
තේරුණා ද.... "

මම සෝමා නැන්දාගෙ අතට ගුලි කලෙ මගේ පෙන්ඩන්ට් එක. අවුරුදු දහාටකට කලින් ඇති වුනු අපි දෙන්නගෙ යාලුකමේ සංඛේතය ඒ.

" නෝනා කොහෙද යන්නෙ... "

" ගමනක්... "

මම ඇයට කෙටි සිනහවක් පා කර නිවසින් පිටතට ආවේ හිත දැඩි කරගෙන.

මාව රැගෙන යන්න වීපි සර්ගෙ මෝටර් රථයක් ඇවිත් තිබුණා. රියදුරෙකු පමණක් සිටි මෝටර් රථයේ පිටුපස අසුනට බර වෙලා මම වීදුරුවට හිස හොවාගත්තෙ කදුළු සඟවාගෙන.

මට අඬන්න ඕන වුනේ නෑ...

මම කරන්න යන දේ ගැන මම සතුටු වුණා.

මගේ එක මෝඩකමකින් තවත් ජීවිත ගොඩක් බේරෙනව නම් ඒක කොහොමද තව දුරටත් මෝඩකමක් වෙන්නෙ.. මම හිතුවෙ ඒ විදියට.

හෝරාවකට වැඩි ගමනකින් පසුව මෝටර් රථය නතර වුනෙ ඒ තරම් ජනාවාස නොවු වෙරළ තීරයක.

දුරකථන සංවාදයක නියැලෙමින්ම මෝටර් රථය වෙත පැමිණි වීපි සර් මම වෙනුවෙන් මෝටර් රථයේ දොර විවර කලා.

" බේබි ඩෝල්.... "

ඇමතුම අවසානයෙ ඔහු එසේ කිවුවේ මාව පිළිගන්න වගේ. මම වට පිට බැලුවෙ සැකෙන්.

වීපි සර්ගෙ ආරක්ෂකයින් කිහිප දෙනෙක් මෙන්ම කලු පාට කෝට් කිට් එකකින් සැරසුන මහත්මයෙක් යැයි කිවහැකි අයෙක්ද ලිපිගොනු කිහිපයක් ලග තබාගෙන අපිට තරමක් ඈතින් නැවති සිටියා.

🥀 සස්වාමිකයි ඈ 🥀 ( සඳ අහිමි අහසක් 🌙❤) CompletedWhere stories live. Discover now