My Star / Taekook

-1-

Pencereden sızan ışığın gözlerimi açmamla içine doluşması bir olmuştu. Gözlerimi ovuşturup, yatakdan kalktım belimdeki ve boynumdaki muhtemelen diğer yaraların olduğu gibi bu yaraların da kalıcı olduğu izlere bakarken, daldığımı hatırlatan lanet alarmı kapatıp, okula gitmek için hazırlandım. Nefret ettiğim şu sıkıcı hayatımın bir an önce son bulmasını dileyip, çantamı alıp evden çıktım. Evden çıkmadan yara izlerini kapatmıştım, ama babam ne kadar sert vurmuşsa, izi bir türlü kapanmamıştı. Boynumdaki morluk çok olmasada hâlâ belli oluyordu. İnsanların  bana acımasını istemediğim için bu durumu kimseye açıklama gereği duymadım. Alışmıştım ,artık insanlar "ne oldu?" Diye sorduklarında çarptım,yanlışlıkla oldu gibi baheneler bulup uzak tutuyordum ama jeon Jungkook, denilen çocuk bana fazla samimi davranıyordu. Bir kaç gündür yaralarımı sorup durmasından rahatsızlık duysam bile demeye çekiniyordum ve bu morluğu görürse ons hiç bir şekilde açıklayamazdım. Çünkü o sanki anlıyor gibi. Yinede sikik güven problemlerimi aşamıyorum. Sınıfa yeni geldiği için bir şey demiyordum o da bana herkes gibi acır sonra hiç bir şey olmamış gibi davranır, diye çok bekledim aylarca, ama hep samimiydi ve kıramıyacağım kadar güzel...

"Jeon"