十一

1.1K 155 29
                                    

"လိုက်ခဲ့ပါ ရစ်ခီဟျောင်းရဲ့... ကျောင်းကလူတွေက သဘောကောင်းကြပါတယ် နို့မိုဆို တစ်ယောက်တည်းပျင်းနေလိမ့်မယ်"

"ရတယ် ဂွန်းဝုရဲ့။ ဟျောင်း မလိုက်တော့ဘူး ကိုယ့်ဘာသာပဲ သွားပြီးပျော်ခဲ့ကြနော်"

ယူဂျင်းတို့ကျောင်းသည် မော်တော်ဘုတ်နှင့် တစ်ခြားနေရာက ကျွန်းစုလေး၏အလည်သွားပြီး လေ့လာရေးဆင်းကြမည်တဲ့။ ဒါကို သူမသိရပါ။ ဟန်ယူဂျင်းက သူ့ကိုစကားတောင် ပြောတော့တာမဟုတ်ဘူး။ ဂွန်းဝုက အကျိုးအကြောင်းလာပြောပြပြီးခေါ်မှပဲ သူသိရတာဖြစ်သည်။

ကလေးတွေဘာသာ အလည်အပတ်သွားတဲ့ကိစ္စမို့ သူ့လို အသက်ခြောက်နှစ်လောက် ပိကြီးနေတဲ့ လူကြီးတစ်ယောက်က ရောယောင်ပြီး မလိုက်သွားချင်​ေပ။ ဒါကြောင့်လည်း ဇွတ်ခေါ်နေတဲ့ ဂွန်းဝုတို့ကို ​မလိုက်တော့ဘူးဟု အတင်းငြင်းနေမိခြင်းပင်။

"ဒါဆိုလည်း မနက်စာတော့ ကျွန်တော်တို့နဲ့တူတူလိုက်စားနော်"

"ဟိုတယ်စားသောက်ခန်းမှာလား လိုက်ခဲ့မယ်လေ"

"ယူဂျင်းလည်း အဲ့မှာပဲရှိလောက်တယ် သွားရအောင် ဟျောင်း"

သို့နှင့် ခြေလှမ်းတို့သည် တုံ့နှေးစွာ လိုက်ပါလာခဲ့မိသည်တူပါရဲ့။ ပင်လယ်ကြီးကိုသေချာမြင်နိုင်တဲ့ ဗျူးပွိုင့်စားသောက်ဆောင်နားရောက်လာလေ စားပွဲတစ်ခုံမှာ အေးဆေးထိုင်ပြီး မနက်စာစားနေတဲ့ ယူဂျင်းကို မြင်လာလေ... စိတ်က လှုပ်ရှားလေပါပဲ။

ကြောက်စရာလည်းမဟုတ်ပါဘဲနဲ့ ထိုသောက်ကလေးလေးနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်မှာ ထိုင်ရရုံနဲ့တင် ခြေဖျားလက်ဖျားတွေက အေးစက်လာသလိုပင်။

အနားရောက်လာတဲ့ဝိတ်တာလေးကို သင့်တော်မယ်ထင်တဲ့ အစားအသောက်တချို့မှာလိုက်ပြီး အသင့်အနေအထားနဲ့ထိုင်နေလိုက်သည်။ သူ့ကိုမမြင်ရသလိုမျိုး မနက်စာကိုသာ စားမြဲဆက်စားနေတဲ့ ဟန်ယူဂျင်းက တကယ့်ဂျစ်တီးဂျစ်ကန်နဲ့ ဆောင့်ကြွကြွနိုင်လှသည်။

"ရော်.... ဟန်ယူဂျင်းတို့က သူ့ရဲ့ဇယားလေးကိုပါ ကျောင်းလေ့လာရေးခရီးမှာ ခေါ်လာတာပဲ"

Say I Love You • yurizWhere stories live. Discover now