genceciktin,inceciktin..
•
çok ama çok yorucu bir günün ardından nihayet üç gece boyunca konaklayacağımız otele varmıştım,hiç beklemeden kendimi yatağa attım ve biraz soluklandım.
arda ise aşağıda check in işlemlerini hallediyordu,aynı zamanda bize yiyecek bir şeyler de sipariş edip yukarıya çıkacaktı.
bu gün tam beş doktorla görüşmüştük,onlara göre benim için hâlâ bir umut,bir şans vardı.
üçüncü evrede olmama ramen şanslıydım ki kanser diğer bölgelere de sıçramamıştı. şu an ameliyat olabilecek durumdaydım fakat bu çok riskliydi,kematorapiye direkt başlamamız gerekiyordu.
tüm doktorlar aynı şeyi anlatmıştı bize,yarından itibaren tedavim başlayacaktı ve ameliyat seçeneğini düşünmek için biraz zaman istemiştim. bunu ailemle de konuşmam gerekiyordu.
üç gün sonra ise sadece bir geceliğine türkiye'ye dönüp ailemle konuşacaktık,daha sonra hiç tedavimi aksatmadan tekrar amerika'ya dönecektik. arda burdan bir ev almak için çoktan arayışlara başlamıştı,hastaneye yakın bir ev alacaktık.
ve yine şanslıydım ki yaz ayına girmiştik ve lig bitmişti,bu yüzden 'arda'yı işinden alı koyuyorum' tribine girmeyecektim bu süreçte.
ben bunları düşünürken arda gelmişti.
küçük bir çocuk gibi mutlulukla yanıma geldi,gözlerinin içi parlıyordu. bana sımsıkı sarıldı.
"bak sevgilim,tüm doktorlar aynı şeyi söyledi. umut var,şansımız var. hiç vakit kaybetmeden tedaviye başlayacağız,sana yazdıkları tüm ilaçları asla atlamadan kullanacaksın. bak,şansımız var!"
ondan ayrılıp dudağına uzun bir öpücük kondurdum.
"evet bebeğim,evet.." dedim ve alnını alnıma yasladım. daha sonra benden ayrıldı.
"aşağıdan bir sürü şey sipariş ettim,karnın çok acıkmıştır. ve birkaç meyve de istedim,et ve sağlıklı besinler,yani meyve tarzı yiyecekler bünyeye çok iyi geliyormuş,bağışıklığın yükseliyormuş. senin için bir-" lafını böldüm.
"arda,"
"efendim?"
"hadi sevişelim."
•
neden olmasın
