Mesafe ~bxb~

3.5/D.Y

Kontrol etmeden atıyorum gördügünüz yazım yanlışlarını yorumlarda belirtirseniz düzeltirim. kusura bakmayın. Öpüldünüz

×××××

~Yazar'dan

Uzun zamandır beklediği an gelmişti. Uçagının kalkmasına daha 2 saat varken erkenden havalimanına gelmişti bile. Heycandan yerinde duramamıştı. Bavulunu bile 1 hafta önceden hazırlamaya başlamıştı.

Tuna yapıcağı süpriz için heycanlansada bir yandan endişelenmeden duramıyordu. Tuna hem gergin hem heycanlı uçak saatini beklerken, duman odasında düşünmekten kafayı yiyeceğini hissediyordu.

Onu terk etmesi için hiç bir sebep yoktu ona göre. Ona yazdıgı mesajların gerçek olmadıgını biliyordu. Ya da böyle olduğunu umut ediyordu.

Şu 1,5 ayda yemeden içmeden kesilmiş odasına kapanmıştı. Telefona bile bakmadan kitaplığındaki yıllardır okunmayı bekleyen kitaplarının çogunu sırf kafam dağılır diyerek okumuştu.

Ama yeterli gelmiyordu. Gününün çogunu uyuyarak yada vidyo oyunlarıyla geçiriyordu. Babası onu dışarı çıkmasında ikna etmeye çalışsada pek umursadıgı söylenemezdi. Ona tek iyi gelebilecek şey ondan 1,5 ay önce ayrılmıştı.

Bazen hayret ediyordu ondan 3.732,9 km uzaktaki basit bir üniversite öğrencisine bu kadar kapıldıgı için.

Önceden de sevgilileri olmuştu evet ama ayrıldıktan sonra hiç bu kadar depresyona girmemişti. Hatta çogunlukla kendi isteğiyle ayrılmıştı.

Buna anlam veremiyordu artık oyun oynamaktan şişmiş ve kızarmış gözleriyle ısrarla hâlâ masa başında oyun oynayan çocuk. Kafasında ki düşüncelerden artık güzel de oynıyamıyordu. O yüzden daha da sinirleniyordu.

Aslında kendini sürekli meşgul etmesinin bir sebebi de inkar etsede engellediği numaranın engelini açıp bunu neden yaptıgını, gerçek sebebini öğrenmek istemesiydi. Yapardı yapmasına da gururuna yediremiyordu bir şekilde.

Aşk da gurur olmaz diyorlardı ama bal gibi de oluyordu işte.

Bilmem kaçıncı kez yenilirken kapısının çalmasıyla irkildi. Saate baktıgında yemek saati olmadığını fark etti.

Yine babası hiç bir işe yaramayan ögütler vericekti ya da dışarı çıkıp hava alması için zorlayacaktı başka ihtimal yoktu yani en azından duman öyle sanıyordu.

"Gel! "

Kapı açıldıgına yüzünden gülümsemesi eksik olmayan babası içeri girdi. Bir zamanlar -1,5 ay önce- duman da böyleydi. Sanırım Lucas babasına çekmişti.

"Baba şuan hiç havamda değilim. "

"Sen hiç havanda olmadın ki zaten. "

Babası yatagına oturup yanını pat patladı. Duman derin bir nefes çekip kulağındaki kulaklıgı masaya bırakıp babasının yanına geçti.

"Nasılsın? "

"Gördügün gibi. Sen?

"Bırak şimdi beni. Sana bir teklifle geldim"

"Hayır baba dışarı çıkmak istemiyorum. "

"Evet dışarı çıkıcaksın ama o şekil değil."

Dumanın hemen bitsinde uyumak istediği konuşma bir anda dikkatini çekmişti.

"Nasıl yani. "

"Biz babanla düşündük vee"

"Ve? "

"Sana bir dağ evi kiraladık. Kafanı toplaman için. Açık hava ve doğa iyi gelir dedik. Gitmek ister misin? "

Duman biraz düşündü sonra neden olmasın dedi. Belki de gerçekten iyi gelirdi.

"Hadi sen bavulunu hazırla. Sonra çıkarsın yola. "

"Bu kadar çabuk mu? "

"Na kadar hızlı o kadar iyi. "

Anlına minik bir öpücük kondurup ayağa kaktı. Gitmek için hareketlensede boynunu saran kollarla gülümsedi.

O da oğlunu sıkı sıkı sardı bu hayatta değer verdiği iki kişiden biriydi. Dumanın üzgün olması onu da üzüyordu.

"Hey! Bensiz bu kucaklaşma gerçekleşemez. İtiraz ediyorum! "

Duman'ın diğer babası odayı basmış sanki az önceki konuşmaları kapı arkasından dinlemiyormuş gibi hemen kollarını iki bedene sarmıştı.

Mutlu aile sarılmalarını bozan şey lucas'ın telefonuydu.

"Pardon işten galiba. Buna bakmam lazım. "

Hızlıca biricik oğlunun ve eşinin yanagını öpüp odadan çıktı. Duman babasının arkasından bakarken diğer babası saçlarını karıştırıp anlından öptü.

"Biz her zaman senin yanındayız unutma. "

"Unutmam."

Aykut da odadan çıkarken duman bu aileye sahip olduğu için şükür etti. Normal de pek dinine bağlı bir insan sayılmazdı gerçi.

Duman eşyalarını hazırlarken Tuna'nın uçagı kalkmak üzereydi.

Daha önce uçak deneyimi olmadıgı için gergindi ama muhtemelen otobüs yolculuklarında yaptığı gibi 3.30 saati uyuyarak geçirecekti. Gerçi bu heycanla ne kadar uyuyabilirse.

×××××

Son kararım 40 da final veriyorumm
İtiraz istemiyorum teşekkürler

Bu bölüm birazcık dumanı anlatmak istedim. Asıl bölüm bundan sonra gelicek ehe

Efulim'e de ilk defa başka bir bakış açısından yazdım buraya da böyle yazayım dedim. Ve sanırım bu bakış acısı bir tık daha hoşuma kaçtı. İnş sizin de kaçmıştır. Yani hoşunuza ehe.

Küçüktür işareti üç