«Να προσέχεις...»

«Σας έλειψα κύριε Εισαγγελέα;»

Ο Δημήτρης μεγάλωσε μόνος του τα παιδιά τους με τον καλύτερο τρόπο. Ήταν ο καλύτερος χαζομπαμπάς! Τα καλοκαίρια πήγαιναν διακοπές με το τροχόσπιτο στην παραλία και τα αγαπούσε πάρα πολύ!Γιόρταζαν τα γενέθλια τους , ακόμα και της μαμάκας τους , της Αννας τους !Και ας μην ήταν εκεί , μαζί τους. Της έπαιρναν λουλούδια , της τα άφηναν στον τάφο της και της έλεγαν ποσό τους έλειπε και ποσό θα ήθελαν να ήταν εδώ μαζί τους. Ο Δημήτρης την επισκεπτόταν σχεδόν κάθε μέρα και της μιλούσε...ήταν το κενό της καρδιάς του αλλά δεν έπαυε ποτέ να την αγαπάει .Η Μυρτουλα ήταν φτυστή η Άννα ενώ ο Μιχάλης είχε τα χαρακτηρίστηκα του μπαμπά του ! Τα παιδιά ήταν πολύ καλοί μαθητές και πολύ ήσυχα παιδιά.
Τα χρόνια πέρασαν
Η Μυρτω έγινε μια εξαιρετική δικηγόρος και έκανε και ένα παιδάκι , την Άννα σαν την γιαγιά της ! Ο Μιχάλης έγινε εισαγγελέας σαν τον μπαμπά του αλλά δεν είχε παντρευτεί ακόμα... Ήταν πολύ ευτυχισμένοι ! Μόνο που τους έλειπε η Άννα τους , η μαμάκα και η γιαγιάκα τους , ο Δημήτρης δεν μπορούσε χωρίς αυτήν , ήταν αδύναμος , δεν μπορούσε να συνεχίσει ζωή του χωρίς εκείνη. Μόνο για τα παιδιά τους το έκανε , για να τα μεγαλώσει , για να μην τους λείπει τίποτα και να είναι χαρούμενα και ευτυχισμένα ...
Ο Δημήτρης μεγάλωσε , έγινε παππούς , τώρα τελευταία είχε  προβλήματα με την υγεία του και δυστυχώς ήταν σε μια κλινική. Τα παιδιά του ερχόντουσαν κάθε μέρα και τον έβλεπαν.
Μια μέρα ο Δημήτρης τους φώναξε και τους δυο , ακόμα και την Αννουλα, ήθελε να τους πει κάτι . Όταν ήρθαν μπήκαν μέσα στο δωμάτιο , ο Δημήτρης ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι του , με το οξυγόνο του.
Μυ- Μπαμπά...
Μι- Ήρθαμε!
Αν- Παπ-πουυυ. Η Αννουλα έτρεξε δίπλα στον παππού της.
Δ- Εππ , κοριτσάκι μου !
Μυ- Αννουλα , πήγαινε έξω με τον μπαμπά καλύτερα.
Δ- Περίμενε ! Αννουλα , ξέρεις ποσό σε αγαπάει ο παππούς ;
Α- Παρα πολύ !!;;
Δ- Μπράβο καρδιά μου ! Να προσεχείς και να εισαι καλή κοπέλα , είπε και της χαϊδεύει το χερι.
Α- Εντάτσιει παπ-πού ! Στο υπόσχομαι !  Και φεύγει.
Μυ-Μπαμπά πως εισαι ;
Δ- Καλά είμαι...
Μι- Μπαμπά , σίγουρα είσαι καλά ;
Δ- Μεγάλωσα παιδιά μου , μεγάλωσα... Αλλά τι να κάνουμε ! Έτσι είναι ο κύκλος της ζωής... Πριν όμως κλείσει ο δικός μου κύκλος , θέλω να σας πω κάποια πράγματα για την μαμά... Σας έχω πει ήδη πως γνωριστήκαμε και πολλά άλλα.... μα, (αρχίζει και βουρκώνει) δεν σας έχω πει πως έφυγε.
Μυ- Εγώ σε είχα ρωτήσει , αλλά δεν θυμάμαι να μου απάντησες μπαμπά.
Μι- Ούτε εμένα.
Δ- Την μαμά την απήγαγαν όταν ήταν έγκυος στον Μιχάλη... την κακοποιούσαν πολύ άσχημα, μετά ο απαγωγέας με πήρε τηλέφωνο και μου είπε ότι αν θες να πάρεις πίσω την γυναίκα σου φέρε μας 15 χιλιάρικα...δεν θυμάμαι τώρα πόσα αλλά κάπου εκεί και μου είπε την διεύθυνση του κτηρίου που ήταν. Εγώ έφερε μαζί και την αστυνομία , τους νονούς σας  (τον Σταύρο και τον Αντρέα ) και μετά έγινε ένας χαμός . Την μαμά σας την πυροβόλησαν στην κοιλιά. Έτσι .... ενώ εκείνη ήταν λιπόθυμη τρέξαμε στο νοσοκομείο , μπήκε για χειρουργείο για να βγει η σφαίρα και μετά από λίγο έπρεπε να γεννήσει αν και πρόωρα. Γέννησε τον Μιχάλη... τον κράτησε μόνο για 5 μετρημένα λεπτά. Τότε ήρθε η νοσοκόμα και μας τον πήρε για να τον βάλει στην θερμοκοιτίδα. Ύστερα η μαμά μας χαιρέτησε... το ίδιο κάνω και εγώ. Τώρα. Πάω να βρω την μαμά , την Άννα μου. Σας αγαπώ πολύ μικρά μου , Να προσέχετε.
Μυ- Μπαμπά... (αρχίζει και κλαίει βγάζοντας λυγμούς αγκαλιάζοντας τον ) 
Μι- Μπαμπά , σε ευχαριστούμε για όλα...(κλαίγοντας)
    Τοτε τα μηχανήματα τρεμοπαίζουν
-ΜΠΙΜΠΜΠΙΜΠΙΜΠΙΜΠΙ

~~~~~~~~~~

Ο Δημήτρης άνοιξε τα μάτια του.

Ήταν σε ένα μέρος ,
Όλο φύση
Δέντρα
Λουλούδια
Λίγο ομίχλη
Φύση
Γαλήνη

Κοίταξε δεξιά αριστερά ,
Κοίταξε προς τα κάτω και παρατήρησε ότι φορούσε ένα μαύρο κουστούμι με ένα άσπρο πουκάμισο.

Τα χέρια του δεν είχαν ρυτίδες ή σημάδια γήρανσης

Δεν ήταν ο παππούς Δημήτρης

Αλλά ο μπαμπάς Δημήτρης... εκείνος ο δυνατός εισαγγελέας που έτρεχε για όλους και για όλα, εκείνος που έτρεχε για την Άννα του και για τα μικρά αστέρια τους.

Μπερδεμένος ξανα κοιτα χέρια του μέχρι που τον διακόπτει μια φωνή

?-Γεια σου αγάπη μου»

Ο Δημήτρης σηκώνει το κεφάλι του σοκαρισμένος..

«-Σας έλειψα κύριε Εισαγγελέα;»

Αυτός γυρνάει το σώμα του προς τα πίσω  και αντικρίζει μια γυναίκα.
Δεν ήταν ομως μια οποιαδήποτε γυναίκα
Ηταν η Άννα του

Η καρδια του Δημήτρη σφίγγεται , φοβάται μην χαθεί πάλι έτσι ξαφνικά από μπροστά του. Αλλά δεν μπορεί να κρατηθεί όχι , έπρεπε να είναι κοντά της. Χωρίς δεύτερη σκέψη τρέχει και φτάνει κοντά της , την αρπάζει και την αγκαλιάζει δυνατά ,στοργικά, σφιχτά.

Όση ώρα αγκαλιάζονται εκείνος μυρίζει το άρωμα της ξανά , πιάνει με το δεξί του χέρι τα κάστανα , μαλακά μαλλιά της και αναμνήσεις περνάνε από το μυαλό του τότε που η Μυρτουλα τους έπιανε τα μαλλάκια της μανουλας της και έφτιαχνε κοτσιδάκια όπως έλεγε...

Δ- Μου έλειψες  πάρα πολύ Άννα ,μου έλειψες
Α- το ξέρω... αλλά είμαι εδώ και δεν είμαι μόνο τώρα πάντα ήμουν πάντα ήμουν.

Την παίρνει μαλακά από το λαιμό με τα δυο του χέρια απαλά και την φέρνει στο πρόσωπο του και ενώνει τα χείλη τους σε ένα απαλό φιλί γεμάτο αγάπη.

Σταματάνε το φιλί και κοιτάζονται με ένα βλέμμα νοσταλγίας και γαλήνης.

Α- Πάμε αγάπη μου , πάμε

Η Άννα δίνει το μαλακό της χέρι στον Δημήτρη και τότε ....