Yürünen onca yolda, biriken gözyaşları
Avucumda duruyor derli toplu, tenimde saklı
Ortaya çıkacak diye ödüm kopuyor, hepsi gömülü
Sessizce içimde kopan fırtına, bakışlar hüzünlü
Öfke dolaşıyor damarlarımda, kesilse bir yerim
Metrelerce, uzaklara fışkıracak nefretim
Şaşacak dengem, başım dönecek
Kendimi kaybedeceğim, yok oluşa süzüleceğim
Saniyeler süren hissizlik sahip olmak isteyeceğim en değerli anıma şahit olacak
Hüsran, mekan, insan, yakılan can hepsi ama hepsi
Hissizlikte değersizleşecek
Anlamı olan bütün kavramlar, boşlukta yok olup gidecek...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TOPARLANMA
PoetryHenri Cartier ile toparlandığımızı düşündüğümüz ufak çaplı bir albüm çalışmamız. Rahmetli alter egom dışında kimse ile irtibata girmedi. Neyse konuya giriş yapacaksak sonsuzlukta dağınık iken birleşip toparlandım.
