unseen scene of kaeya

the sinner

Sonunda kaeya'nın evine ulaşmıştı. Camdan içeriye baktı herhangi biri varmı diye ama içerde bir canlıya dair en ufak iz bile yoktu. Ön kapıya gitti ama kapı hâla kilitli idi. Kaeya'ya seslendi "Kaeya? İçerde misin?" Biraz bekledi ama hiç bir ses gelmedi içeriden. "Kaeya?" ...... "Aç şu kapıyı Kaeya." .......... Cevap gelmemisine sinirlenmişti son çare olarak kapıyı zorlamaya başladı kırmak için. 6. Denemesinde kapıyı açtı ve içeri girdi. "İlla bir şeylere zarar verdirteceksin değilmi yoksa için rahat etmez." Kaeya'nın odasına girdi ona bakmak için ama oda tamamen boştu komidinin üstünde duran uyku hapı paketi ve dağılmış yatağı dışında. "Nereye gitti bu saatte yine bu." ... Biraz evi gezdi herhangi bir odada sızıp kalmışmı diye bakmak için ama ev tamamen boştu. Göğüsünde hissettiği gerginlik yavaş yavaş artıyordu Kaeya'yı bulamadıkça dışarı çıkıp onu aramaya başladı.
"Irkının sana ihtiyacı var Kaeya kabul et." "Kimsenin bana ihtiyacı yok şuan özelliklede lanetli bir halkın" "dalga geçmeyi kes. Artık çocuk değilsin bir görevin var sana verilmiş ve bundan kaçmaya çalışıyorsun." Bacak bacak üstüne atıp doğruldu koltuktan ve dik dik dainsleif'in yüzüne bakmaya başladı. "Bana sordunuzmu bu kadar şeyi daha hayatın koşup oynamak dışında başka bir şey olmadığını sanarken yıktığınız zaman?." "Bunda sorulacak bir şey yok yapmak zorundasın. Varis olarak görevlerin var sorumlulukların var ve her şeyi reddediyorsun sanki kanında kendi ırkının değilde farklı bir ırkın kanı akıyormuş gibi davranarak." Ayağa kalkıp Kaeya'nın kolundan tuttu ve onu havaya kaldırdı. "Artık çocuk değilim kaldırınca ayaklarım havada kalmıyo biliyomusun" .... "Biliyorum uzadın." Uzun bi süre sessizlik oluştu sadece birbirlerine baktılar. "Eeeee? Bırakmıyor musun kolumu artık ha?" "Bırakmıyorum yürü" dainsleif Kaeya'yı sürükleyerek götürmeye başladı. "YA HEY! BACAĞIM SÜRTÜYO DUR Bİ AYAĞA KALKAYIM! KİME DİYORUM?!" Kaeya'yı camdan oluşan bi odaya soktu ve kapıyı kitleyip çıktı. "Bu sapıklık oluyo ama niye her yer cam" "görevini kabul edene kadar orda kalıyorsun" mızmızlanmaya başladı duvara tekme atıp. "Hiç bişey yok burda çıkar beni ya lütfen.." "hayır." Dainsleif e dil çıkardı huysuz huysuz dainsleif'de karşılık olarak Kaeya'ya dil çıkardı. "Burda oturup bekliyorum sen kabul edene kadar emin ol sıkılmam" "offf.."
Yaklaşık 4 saattir geziyordu ama en ufak bir iz bile bulamadı Kaeya'ya dahir delirecekti artık neredeyse başına bişey gelmiş olabilir korkusu ile. "Nereye gittin....."