Back To Black | Todoroki x Y/N

Son

Cesed olayının üstünden aylar geçmişti.
O kadar normalleşmiştiki herşey kimse seni aramamıştı onlar için bu ladar değersiz olduğunu hissedince kendini kötü hissettin olabilen herşey bu muydu yani? Shoto'yu görmek istiyordun onu doyasıya öpmek hala o beyaz odada kalıyor ve yin ne derse onu yapıyordun eğer dediği herşeyi yaparsan seni serbest bırakacaktı. Ona inanmıştın ne derse her seyi yapıyordun.
²?=yine mi ellerini kullanıyor?
¹?=tanrım ne zaman bitecek bu çile? Daha ne kadar onu izleyeceğiz?
Basını çevirdiğinde duyduğun sesler kafanı karıştırdı seninle konusmuyolardı ama bu sesi duyabiliyordun.
Hadi amaaa dedi bir ses ne yapıyorsun? Ellerini indir komik gözüküyorsun.
Etrafa baktın bu beyaz oda seni delirtiyor muydu? Beyaz odada kimse yoktu bazen kapının altından yemek sürülürdü onun dısında kimse gelmezdi. Bazen yollarını bağlayacak beyaz bir gömleğin olurdu bu oda seni çıldırttığı kesindi. Kalkıp kapıya vurmaya basladın.
-ÇIKARIN BENİ BURDAN! DAHA FAZLA BURDA KALMAYACAĞIM! ÇIKARIN DEDİM. SİKTİĞİMİN KAPISINI AÇIN ARTIK! AÇIN ŞUNU!
Kimse gelmiyordu. Çığlıkların tüm beyaz odayı dolduruyordu. Sanki dolup taşarsa gelecekler gibiydi.
Bekledin. Sürekli olarak birini bekledin.
Ama kimse gelmedi. Kimseler yoktu. Ve olmadılarda. Gerçek değildi zaten hiçbir şey belkide ellerin senin hayal dğnyanın oyuncağıydı. Her çocuk gibi bebek ve ya araban yoktu ellerinle kurduğun oyunu oynadın yıllarca kafandaki sesleri canlandırdın onlara asık oldun, onlardan nefret ettin. Evet, beyaz oda. Beyaz oda senin nefreti ve askı yaşayacağın tek yerdi. Orası kalabildiğin ilk ve tek yerdi.
Shoto gördüğün bir lise dizisindeki ana karakterdi. Momo da onun sevgilisi rolunu oynuyordu. Kendini hep o dizideymiş gibi hissettin fakat dizinin devamını bilmiyordun her şey tatlı başlasada kullandığın ilaçlar düşüncelerini bozdu ölümü gördün öldürmeyi gördün. Sevmediğin sahneleri sildin fakat kendini bu isten kurtaramadın hayal gücün tükendi çoğu karakteri hatırlayamamaya basladın. Hatırlayamadıklarını öldürdün hatırladaığın tek kişi shotoydu.
Sen bu oyunun bir parçası değildin.
Sen oyundun ve oynadın.
Artık final vaktiydi.
Anıların kayboldu. Sen hatırlanan değildin. Sen hatırlayandın. Kimse seni tanımadı odanda gelişmeleri takip eden profesörler bile adını bilmiyordu çoğu yüzüne bile bakmıyordu. Ellerin ile konuştun. Fakat eller seninle konuşmadı.

SONUNDA BİTTİ finali ben baslarken böyle düsünmüyordum ama finali mutlu mesutta yapasım gelemdi bu 10 yasında yazılan saçma salak hikayelere benzior zaten sjkdjdkdjdk neyse sonunda bitti. Aslına baakrsanız ben bu hikayeyi seviyordum eğer olursa özel bölüm yüklerim heralde onu bilmemde neyse son bu. Bitti.