SENİ HEP SEVİ'CEM

Geleceğim..

Ben seni hep geleceğimde hayal etmiştim. Hani demiştim ya sana "Annem ile babamın damadı çocuklarımın babası olacaksın.". Sen benim geleceğim olmuştun. Senin gelişin bütün geçmişimi unutturmuştu. Yeni doğmuş bebek gibiydim, yeni bir defter açmıştım, yeni bir hayat..
Hayatım dedim, sana nefesim dedim!...... Nefesim demekle hata yaptım. Çünkü insan aldığı her nefesi geri veriyormuş.
Gittin!..
Gittin gidişinle herşeyi geri getirdin. Mutsuzluğu! Hüznü! Karanlığı! Eski beni geri getirdin!
Bana verdigin sözü unuttun değilmi?
" SENİ HEP SEVİCEM ! Gitmicem yanındayım hep senin" deyişini..?
Evet kalbimdesin ama yanımda yoksun, aklımdasın ama hayatım da yoksun!..
Geleceğim hiç gitmeyecektin hani. Hani hani hep sevicektin beni?
Çağırsam gelirmisin bir daha ?
Bence gelme. Aslında çok istiyorum gelmeni ama canımı çok yaktın... Korkuyorum aynı acıyı bir daha tattırırsın diye, güvenmiyorum sana. Hatta sana değil bu güvensizlik aşkıma. Aşk değilmi beni bu hale getiren deli duvane eden. Yine yıkılırım gidersen biliyorum...
Gelme...
Senden öğrendim! Birini seveceksem bir gün mutlaka gidecekmiş gibi sevmeyi..