Chapter 1

56 1 0
                                    

Consequence

Nagising ako malamig na ihip ng hangin na humahalik sa aking paanan. Why the air in the province is so refreshing.

Pagbukas ng aking mga mata ay ang ilaw galing sa bintana aking sumalubong sa akin. Tiningnan ko ang oras sa aking table clock at napabangon ng makitang pasado alas 10 na pala.

Wala naman akong lakad o pupuntahan pero sa tingin ko ay masyado na akong late nagising. Matapos kung mag ayos ay bumaba na ako.

Kumuha ako ng toasted bread sa kitchen at nginuya ito habang naglalakad papunta ng living room.

Nakita ko si kuya sa baba ng hagdan. May kausap ata sa cellphone. Nakatayo ito at nakaharap sa small movie room namin sa left corner ng mansion.

Mag papaturo pala ako mangabayo kay kuya. Sana naman ay hindi siya busy ngayon. Gusto kong gamitin iyong kabayo niya.

Sumulyap ito sa akin nang mapansin ako. Sa tingin ko ay nag paalam ito sa kausap sa kabilang linya at binulsa ang cellphone bago humarap sa akin.

"Goodmorning kuya," Masigla na bati ko rito.

"Goodmorning " He responded.

Tinitigan ko siya. My kuya have a thick eyebrows and a long eye lashes. Pink lips na nakuha namin kay mommy. Naka middle part yung hair niya at itim na itim.

He also have a small mole in the right corner of his cheeks na nabagay sa kaniyang aura. He's 25 but he looks more younger than his age.

 
Tumaas ang kilay nito, nang mapansin ang tingin ko.

Binigyan niya ako ng, "What do you want look"

I cleared my throat and gave him my sweetest smile that I ever used when I'm aiming for something.

My entire summer will be so boring if can't even just a small activities to kill the boredom. I believe horse riding is one of the way to past the days until the summer's end.

Kumunot ang noo nito dahil sa nakikitang expresyon sa aking mukha.

"Kuya... you know, summer is just starting and I don't want to just sit my whole life and doing nothing for the entire summer, and yesterday, I was planning to learn how to ride a horse...kuya, can you teach me, please.." Mahina kung saad habang puno ng pag-asa ang mga matang nakatingin sa kaniya.

Tiningnan ako nito ng ilang segundo bago tumugon. He uttered a "tsk" expression and sighed.

Kuya must approved it. I don't want to stay at home like a prisoner. I can't even think about doing it.

"Are you sure about it mia? That is not a play when you're not interested later, you'll just leave it behind,"

"Yes. I'm very interested."

" Okay, I let Manong Mario teach you with it." Mahinahon niyang saad na parang isa akong bata na kailangan ng ganoon na tono upang makaintindi. "Is that alright?"

"But...may I use your horse kuya? "I added and slightly twinkled my eyes.

"It is not suited for beginners, Mia. Mahirap iyong i-maniubra. Maraming kabayo roon, yun na lamang ang gamitin mo sa pag e-ensayo" pinal niyang sagot.

Biglang gumapang pababa ang excitement na nadarama kanina.

"Nandon naman si Manong Mario kuya to guide me" I said it with a convincing tone.

Umiling ito.

"No."

Hindi na ako nag pumilit pa at baka pati sa pag eensayo ay hindi ako payagan.

Beyond The Deepest Words (San Lorenzo #1)Where stories live. Discover now