KALPSİZ

4. BÖLÜM

"Seni seviyorum."

Bütün gece bu iki kelime aklımda yankılanmıştı. 
Saat gecenin on ikisiydi. Hala uyuyamamıştım.

Telefonum titredi. Doruk mesaj atmıştı: "Kainat."

Cevap verecek durumda değildim.

"Cevap vermeyeceğini biliyorum ama önemli bir konu. Lütfen..."

Niye bu kadar meraklıydım?

"Efendim?"

"Vayy ilk defa seni ikna etmek için uğraşmadım."

"Şansını fazla zorlamadan söyle ne söyleyeceksen."

"Ya tamam. Anlatmam gereken şeyler var. Aslında yüz yüzeyken konuşmak daha iyi."

Salak. Yüzyüze konuşmak daha iyiyse niye mesaj attı? Beyinsiz.

Son attığı mesaja cevap vermedim.

Uykum yoktu aslında ama uyumam gerekiyordu. Kim sabah şişmiş gözlerle uyanmak isterdi ki...

Güneş ışığının odamı aydınlatını hissedebiliyordum. Alarmım çalmaya başladığında gözlerimi araladım. Tom Odell'in Another Love şarkısı beynimde yankılanıyordu. Sadece bu şarkıyı dinleyebilmek için yataktan çıkmak istemiyordum. En iyisi gözlerimi kapatıp şarkıyı içimde hissetmekti. Uzun zamandan sonra ilk defa huzurlu bir şekilde uyanabilmiştim.

Dün yaşadıklarım aklıma geldi. Ah, huzurlu olmak bana haramdı.

En kötüsü de gece yaşadıklarını unutmaya çalışarak uyuyup sabah kalktığında onları tekrar hatırlamaktır. Bundan nefret ediyordum.

Kendime gelebilmek için duşa girdim. Altıma gri, yüksek bel ve dar olan kotumu giydim. Üstüme ise kısa olan siyah bluzumu geçirdim. Siyahtan daha koyu bir renk keşfediline kadar siyah giymeye devam edecektim sanırım.

Çantamı da alıp evden çıkacaktım ki abimin yokluğunu hissettim. Ona bakmadan evden çıkamazdım.
Odasına doğru ilerledim.  
Hala yatağında uyuyordu. Normalde dışardan gören biri sert olduğunu düşünürdü ama aksine uyurken gerçekten çok masumdu. Aklımdan düşünceleri bir kenara ittim ve dün sabah başımdan aşağı buz gibi suyu döktüğünü hatırladım. Tabii ki ona aynısı yapacaktım. Geç  kalıyordum ama olsun... Buna değerdi. Buzdolabından aldığım büyük şişeyi Kıvanç'ın başından aşağı döktüm. Tepkisini merak ediyordum.

"Heeyyy!"

"İntikamm" derken refleks olarak bir kahkaha atmıştım.

"Bana bak küçük, benim intikamım daha büyük olur."dedi tehdit edici ama bir o kadar da alaycı bir sesle. O da gülüyordu.

Abimin bu huyunu çok seviyorum. Şaka kaldırabiliyor. Başka birinin abisi olsa döveceğine eminim.

Yataktan çıkarken beyaz tshirtünün ıslak olduğunu farkettim. Ve altından görünen kaslarını. Hayatımda ilk defa canlı  bir kas yığını karşımda duruyordu. Aklıma Doruk geldi bir anda. "Acaba onun da böyle midir?" diye saçma bir soru geçti içimden.

"Abi, çıkıyorum ben. Seni uyandıracağım diye geç kalmışım. Değerimi bil." diyerek güldüm ve kapıya yöneldim.

"Bir öpücük yok mu abine?"dedi. Bugün iyi tarafından kalkmıştı sanırım. Ondan ilk defa duyduğum bir cümle değildi aslında. Sadece iyi günlerinde söylerdi bunu.
Sevgilisiyle güzel bir şeyler olmuş olmalıydı.