her şeyimi adamıştım ben sana,
ama sen her şeyimi alıp bir uçurumdan yuvarladın
ve ortaya kocaman bir enkaz çıktı,
fakat bu enkazın altında ezilen bir tek ben oldum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
03.11.2016 Değişiyordun veya bana öyle geliyordu, bilmiyorum. Tek bildiğim eski seni yavaş yavaş kaybettiğim. Resmen ellerimin arasından kayıp gidiyorsun sevgilim. Çok düşündüm, neden böyle olduğunu, neden bana eskisi gibi yaklaşmadığını ama bakıyorumda sen herkese değil sadece bana böylesin. Bugün arkadaşlarının yanındayken gördüm seni, beni işim var diye ekip onlarla buluşmuşsun. Halbuki bugün ayın 22'si, her ayın 22'sinde seninle özel yerimize giderdik.Ne olursa olsun, asla atlatmazdık. Kavga etmiş olsak bile gider, küs bile olsak akşama kadar otururduk orada. Şimdi ne oldu peki? Ne değşişti? Ben miydim sorun? Eskisi gibi güzel değil miydim? Eskisi gibi hissettirmiyor muydum yoksa sevgimi?Neden böyle davranıyorsun bana, bir santim bile kıvrıldığında dalıp gittiğim, ufak bir kıkırtını duyduğumda bile aklımı yitirecek hale geldiğim o gülüşünü benden sakınıp herkese armağan etme sebebin ne? Sürekli düşünüyorum ama bir şey bulamıyorum ve bu durum can sıkıcı olmaya başladı sevgilim.
