KELEPÇE ⛓️

5.Bölüm

Selam, 3 gündür bölüm atmıyordum. Yeni bir kitap yazdım; PSI adında ona da bir bakarsanız çok sevinirim.❤️🔥

İyi okumalar ⛓️

Yaşadıklarım benim yine peşimi bırakmıyorlardı ve ben yine o geçmişin içinde boğuluyorum. Ne zaman kafa dağıtmak için birşeylerle uğraştığımda geçmişim yüzüme bile bakmazken en masum olduğum ve gardımı indirdiğim yerde -yani uykumda- rüyalarıma girip kendini yine bana hatırlatıyordu. Bazen bir kabus görürsünüz ve derhal uyanmak istersiniz. Ben uyanmak istiyorum tıpkı şuan olduğu gibi.

Rüyamda yatakta karşımda Babam dikiliyordu, yanında ise annem bana küçümser bakışlar atıyordu. Babam elindeki kemeri ortaya çıkardığında tekrar nefesim kesildi ama uyanamadım. Çığlık atıp kaçmaya çalışıyordum ama çığlıklarım duyulmuyordu. Bende duyamıyorum. Babam üstüme çıkıp kemeri yine boğazıma doladı. Yandan annem ise kulağıma bir şeyler söylüyordu. Duymak istemiyordum...

Yatakta birileri beni kaldırmaya çalışıyordu ama ben nefes alamıyordum ve gözlerimi açamıyordum. Sonra rüyamın içine Kutay girdi. Beni kurtaracak sandım. Yanılmışım. Saçlarımı elini doladı ve kulağıma eğildi. O an iki cümle beni uykudan uyandırdı. "Herşey oyun. Sadece ben gerçeğim." Dedi. Hızla gözlerimi açtım ve nefes almaya çalıştım. Ayaz'ın elleri kolumda benim nefes almamı söylüyordu. Eni sonunda nefes alınca Ayaz'ın kollarına sığınıp ağlamaya başladım. Ama birşey vardı. Ben kaza geçirdiğimde Kutay'ın kollarındayken o güven duygusunu neden Ayaz'dan alamıyordum. Çok saçma. Ayaz bir yandan yavaş hareketlerle kolumu okşuyordu. Bir yandan teselli etmeye çalışıyordu.

Çalışıyordu diyorum çünkü hiçbir işe yaramıyordu. Hala korkuyordum. Annem olsa şimdi 'Ne bu küçük çocuklar gibi zırlıyorsun, ay birde korkuyor musun?' Derdi dalga geçip. Ama sadece çocuklar ağlayıp, korkmazdı ki. Büyüklerde ağlayabilir, korkabilirdi.

"Şşt geçti güzelim, sadece kabustu." Dedi Ayaz. Keşke sadece kabus olsa...

Ayaz'ın kollarından çıktım, oturur pozisyona geldim yatakta. Ayaz beni izliyordu bende ellerimi. Saniyeler geçti, eni sonunda Ayaz dudaklarını araladı. "Ne yaşadında bu kadar tir tir titriyorsun. Anlatabilirsin bana. Güzelim bak bana," Dedi ve elini çenemin altına koyup çenemi kaldırdı.

"Anlatabilirsin bana biliyorsun değil mi?" Kafamı salladım.

Hayır anlatamazsın Asena. Anlatırsan senden uzaklaşır ve tek güvendiğin arkadaşında gider anlatma.

Ayaz anlatamayacağımı anladığında ayağa kalktı ve banyoya doğru yürüdü. "Ben biraz duş alıcam sende almak istersen alabilirsin." Dedi ve banyoya girip kapıyı kapattı. Bende ayaklandım. Ayaz çıktıktan sonra bir duş alsam iyi olurdu. Kıyafetlerimi ayarladıktan sonra Ayaz çıktı. Hemen banyoya girip kapıyı kapattım. Genelde kilitlerdim ama şuan hicbirşey yapmak istemiyorum. Soğuk bir duşun ardından dişlerimi fırçaladım. Benim için olan bornozu giydim ve iplerini bağladım. Banyodan çıktığımda odada Ayaz yoktu. Hemen rahat bir kıyafet giydim.