6. Bölüm

27 12 2
                                    

Selamlar baya bir oldu yeni bölüm atmayalı umarım beğenirsiniz🙂💜




İyi okumalar ⛓️





Karşımda gördüğüm kişi ile dona kaldım. Nasıl bulmuştu beni? Yoksa babam ile birliği mi yaptılar?

Sen Kutay'ı görünce bir saçmaladın sanki Asoş.


Kesinlikle saçmalıyorum. O ise  benim aksine zafer gülüşü ile bana bakıyordu. Belimde bir el hissettiğimde arkamı döndüm. Atlas güven vermek istercesine göz kırptı, sonra Kutay'a dönüp sordu. "Niye bu kadar erken geldin?"  Bir dakika! Ne oluyordu?

"Abimin zamanlaması değişti. Bende geldim. Asena sende hazırlan çıkıyoruz. Çok beklemem seni burdan sürüyerek çıkarırım." Bana dönüp söylediği şey ile gözlerim irileşti. Ne demek sürüyerek çıkarırım.

Götü yiyorsa yapsın.


Gerçekten kaçmak falan istemiyordum. Ne Asena'ymış ya. Bir rahat bırakmadılar. Bakalım kimmiş? Benimle derdi neymiş öğrenecektim. Atlas'ı ise çoktan silmiştim. Tüm olayları anlatmama rağmen bana yardım etmesi gereken yerde beni resmen düşmanların eline teslim ediyordu.


Sakin bir şekilde Atlas'a döndüm. Yüzüne sağlam bir yumruk geçirdim ve yukarı çıktım. Gerçekten kimseye güvenmeyeceksin bu hayatta sonra ortada göt gibi kalıyorsun. Eşyalarımı toplarken kapı ani bir hızla açıldı ama ben arkamı dönmedim. Bir el kolumu tutunca arkamı hızla dönüp Atlas'a bir tokat geçirdim.

"NE VAR YA! HÂLA YÜZSÜZCE KESİN ÖZÜR DİLİYECEKTİN DEĞİL Mİ?! YA BEN SANA DOSTUM DEDİM, SEN GELMİŞ BANA YARDIM ETMEN GEREKEN YERDE BENİM YERİMİ İFŞA EDİYORSUN!." Dedim sinirle. Atlas ise suçlu bir çocuk gibi kafasını eğmiş bana bakamıyordu bile. Gerizekalı.

Eni sonunda kafasını kaldırdığında dudaklarını araladı."Gerçekten özür dilerim Asena, ama yapmam gerekiyordu. Yemin ederim ki. Sen ile tehdit ettiler beni ne yapmamı bekliyorsun!" Dedi. İkimizde gayet öfkeliydik birbirimize.

O ne hadle sinirli bize, yavşak Ato.

Derin bir  nefes aldım sakinleşmek için."Beni onlara verdiğinde de hayatım tehlikeye giriyor dangalak." Dedim. "Ama Gerçekten seni hayatımdan sildim Atlas. Kendine yeni oyuncak bulsan iyi olur." Dedim ve hazırladığım eşyaları alıp aşağı indim. Kutay kapıda beni bekliyordu.

Hani bizi sürüklüyordu?


Götü yemedi herhalde. Kutay'ın yanına vardığım da hiçbirşey söylemeden arabasına Eşyalarımı yerleştirip kendimi on koltuğa attım. Gerçekten sıkılmıştım hayattan. Ama pes etmek yoktu. O bana ulaşmak için çabalayan abisine İç sesin aşık olduğu sopayı sokacaktım.


KELEPÇE ⛓️Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin