It's about a few second na magkalapat ang mga labi nina Rhian at Glaiza. Ang hindi inaasahang pangyayari na kagagawan ni Chyna.
Agad nagbitawan ang dalawa nang makarecover sila.
"I'm sorry." Hinging paumanhin ni Glaiza na may halong pagkapahiya. Si Rhian naman ay hindi maiharap ang mukha dito. Hindi niya alam kung magagalit siya o ano. Pero one thing is for sure, hindi siya galit.
"OH MY GOD! OH MY GOD! SORRY!" hining paumanhin agad ni Chyna kina Rhian at Glaiza.
"Ikaw Chyna ha! Nakakarami ka na!" Singhal ni Glaiza sa kaibigan.
"Pasensiya naman. Nahulog ang hawak ko eh hindi ko naman akalain na matatabig kita." Paliwanag niya ngunit hindi maitago ang ngiti nito.
"It's fine. Forget it. Sige na, mauna na ako." Sabad ni Rhian.
"Sige. Sorry ulit ha?"
Ngumiti lang si Rhian.
"Kailan ka ulit bibisita dito, Rhian?" Pahabol na tanong ni Chyna.
''I don't know yet. Bubulaga na lang ako ulit," biro naman ni Rhian.
Nang makaalis na si Rhian ay kokomprontahin sana ni Glaiza si Chyna ngunit mabilis itong umalis sa kinatatayian niya.
"HOY! CHYNA ORTALEZA! HUWAG MO AKONG TALIKURANG BABAE KA!" tawag sa kanya ni Glaiza.
Lalo itong mabilis na naglakad sabay kaway ng kamay papasok na din sa kanyang sasakyan. Chyna escape the anger of Glaiza.
"Babaeng 'toh!" Naibulong na lang ni Glaiza sa sarili.
________________________________
It's already midnight. Pabaling baling si Glaiza sa kanyang kama. Hindi niya makuhang matulog. Ayaw siyang dapuan ni antok. Paano naman kasi, paulit-ulit na naglalaro sa kanhang isip ang halik na nangyari sa kanila ni Rhian. It plays in her mind repeatedly and in slowmotion. Napapahawak siya sa kanyanh labi everytime na naiisip niya.
"Glaiza, aksidente lang iyun okay? Walang meaning iyun."kumbinsi njya sa kanyang sarili ngunit kahit ganun ay hindi pa din siya tinatantanan ng pangyayaring iyun.
In the other hand. Rhian seems to be like Glaiza. Hindi rin siya makatulog. Like Glaiza, the kiss keeps playing also in her mind.
"No! No! This can't be!" Aniya sabay takip ng unan sa kanyang mukha sabay sigaw ng impit. Ngunit hinfi niya maikakaila na kinikilig siya kpag naiisip niya. Sometimes she laugh. Baliw lang.
She wants to say sorry too kay Glaiza dahil kung hindi niya inilapit ang mukha niya ay hindi siya agad mahahalikan nito. She keeps toasing her phone in her hand. Nagdadalawang isip siya kung tatawagan niya si Glaiza.
"Okay, ite-text ko na lang." Aniya.
"Sorry for what happened. It is also my fault." Mensaheng isesend niya kay Glaiza. She keeps reading it before she sent it. MESSAGE SENT!
MESSAGE RECIEVED.. "Hi, Rhian. I want to say sorry about what happened. That is nothing okay? So sorry talaga." It was a message from Glaiza. Halos magkasabay ang kanilang message.
Napangiti si Rhian at ganun din si Glaiza. They are thinking the same thought at that moment. (MEANT TO BE? hahaha)
Mula noon ay lagi nang naiisip ni Glaiza si Rhian. It's been a week pero hindi pa ito dumadaan o bumibisita sa RK. Kapag nagtetext naman siya dito ay laging sagot niya ay busy siya. She miss her.
"Oi bespren." Tawag sa kanya ni Chyna habang nagchecheck siya ng mga papeles.
"Mmmm?" Hindi inalos ang mata sa ginagawa.
BINABASA MO ANG
'Till It's Time (COMPLETED)
FanfictionThis is a fan fiction of RaStro, #TheRichMansDaughter inspired story. Whatever writen here don't have any personal connection to Glaiza and Rhian. "Till It's Time"