'Till It's Time (COMPLETED)

Chapter 8 (Shooting Star)

Habang nakayakap si Glaiza kay Rhian mula sa likod ay hinarap niya ulit ito.

"Okay ka na?" Tanong ni Glaiza.

"Much better now. Thank you for boosting my courage and for holding me." Ani Rhian.

Tumabi si Glaiza sa kanya tsaka niya ito inakbayan. "See, ang ganda ng tanawin mula dito sa taas. Ang totoo niyan, dito ako nagpapalipas ng sama ng loob ko, dito ako naglalabas ng mga frustrations ko at dito din ako nagpupunta kapag masaya ako." Paliwanag ni Glaiza.

"Ang ganda nga! Nakakarelax."

"Kaya nga dito kita dinala eh. I know kasi na hindi ka nagkakaroon ng constant privacy and alone time and para na din makapag-usap tayo."

Ngumiti si Rhian sabay yuko. Now, she remembered kung bakit sila nandito ni Glaiza.

"I missed you, sobra." Ani Glaiza. She hold Rhian's chin and look her in the eyes.

Bahagyang nakaramdam si Rhian ng hiya but why should she? Kaya nga din siya sumama to clear things up.

"I missed you too. After that day, that time... alam mo na.. Yung..." inginuso ni Rhian ang bibig sabay ngiti. Glaiza too smiled 'cause she also remembers. Or should i say, she never too forget.

"I don't intend to but that kiss made me think of you every day. I tried to forget but habanh iniiwasan kong isipin, habang iniiwasan kita, lalo naman kitang naiisip at namimiss." Rhian confesed.

"That is why nagpalit ka ng number at hindi ka na nagpunta sa RK?"

Rhian nodded.

Glaiza didn't speak no more. She just hug Rhian so tight and she reciprocated that hug too.

"Come here. Dito muna tayo." Inaya ni Glaiza si Rhian sa isang long bench para maupo.

Umupo lang sila doon na magkaakbay. They silently looking at the scenery around ng biglang may liwanag sa kalangitan.

"Look! May shooting star!" Turo ni Rhian and Glaiza gaze up too. "Dali, wish tayo." Dagdag ni Rhian.

Sabay silang pumikit and they said their wish silently.

"I always do that kapag nakakakita ako ng shooting star. Sabi kasi ng Daddy ko, when you wish, magkakatotoo."

"May nagkatotoo ba naman sa mga wish mo?" Ngiting tanong ni Glaiza.

"Some, yes but some not. Maybe because hindi kayang ibigay ni God pa ang mga wish kong iba."

"Ano bang wish mo?" Glaiza ask.

"Mmmmm. Ikaw muna."

"Ako nauna nagtanong eh,"

"Sige na, ikaw na." Pilit naman ni Rhian.

"Okay, i will tell pero can i liedown in your lap?"

"Sige sige." Umurong ng kaunti si Rhian to make space. Glaiza liedown and rest her head in Rhians lap. She look at her and smiled.

"Cosy!" Biro pa ni Glaiza.

"Syempre lap ko yan eh. Swerte mo nga ikaw pa lang nakakaunan diyan," tawang biro din ni Rhian sabay haplos sa ulo ni Glaiza.

"Wow ah! Napakaswerte ko nga naman. Sana lang magawa ko lagi ito."

Ngumiti lang si Rhian. Glaiza stared up. "Ang wish ko pala. I wished na hindi ito huling beses na madala kita dito at hindi ito ang huling beses na makasama kita." Sabi ni Glaiza.

Rhian look her in the eye. "I wished too."

"Seriously?"

Tumango tango si Rhian."But i don't know how. I don't know if i can. Alam mo naman ang mundong ginagalawan ko 'di ba? Konting pagkakamali ko lang, i might ruin all." Seryosong wila niya.

Napabangon si Glaiza. She hold Rhian's face. "Do you love me? Dahil ako mahal kita. I'm already sure of it." Wika niya habang titig sa mga mata niyo.

Paulit ulit na tumango si Rhian. "I am sure also what i feel and what i want. I love you and i want you!"

Napayakap si Glaiza sa kanya. Mahigpit na yakap. "Then don't make things so complicated. Let's plan how to make this work. Kaya kong mag-adjust sa buhay na meron ka. Kung kinakailangang mag act tayo as friends gagawin ko."

"Pero paano ang mga tao sa paligid? What if they'll knew about it? How about Jayson?" Mga tanong ni Rhian.

"Okay, listen to me. Listen to me... We will think about that later, for now, let's just enjoy each other, our love, our happiness." Kumbinsi ni Glaiza.

"You know this is not easy for me?"

"Yes, i know. Kaya nga di ba sabi ko sa 'yo, i will hold you? No matter what, i will always hold you and i will never let you go."

They hug each other so tight.

___________________________

After they talked ay inihatid na ni Glaiza si Rhian sa kanilang bahay. Hindi na niya ito pinapasok dahil gabi na din naman at para hindi na magtanong ang mga tao doon. Bago siya bumaba ay humarap muna siya kay Glaiza.

"Kailan tayo ulit magkikita?" Tanong niya.

"Anytime. Gusto mo wag ka na umuwi eh." Glaiza teasingly answered.

"Sira! Hindi 'yung seryoso?"

"Anytime naman ay okay ako. Ikaw na lang mag set ng schedule natin."

"Hmmmm. Sige. Tawagan na lang kita ah."

"Yes beautiful!" Sabay pakindat si Glaiza. Bigla namang namula si Rhian. Ewan ba pero sobrang kinikilig siya sa mga biro ni Glaiza.

"Ang baduy mo din noh?"

"Baduy nga, mahal mo naman!" Sagot pa niya sabay tawa.

"Hahahaha. Tseeee!"

"Tseee you too!" May halong lambing.

"O siya baba na ako. Ingat sa pagmamaneho ah?" Akmang bubuksan na ni Rhian ang pinto ng sasakyan ng bigla siyang pigilan ni Glaiza.

"Teka! Teka.. May nakakalimutan ka ata."

"Ha? Wala naman akong dala itong bag ko lang." Sabay buhat sa bag.

"Wala man lang ba akong kiss bago umalis ang mahal ko?"

"Ikaw talaga."

Walang pagdadalawang isip na lumapit si Rhian and she touch Glaiza's chin. There, she planted a kiss in her lips. Not too long but a passionate kiss.

Okay, i die!! Hahahaha 》》》TBC《《《《