Just You (JaiLene)

Bad influence

Shar's POV

Kumakalat na sa school na may gusto ako kay Jai dahil sa mga pinag-gagawa nya. Usap-usapan na ako sa school. Buti nalang at hindi pa nakakarating sa principal's office. Pati pagaaral ko, naaapektuhan na. Nalaman yun ng pamilya ko..

"Sharlene iha, bakit ganito na mga grades mo? Naapektuhan na ang pagaaral mo. May problema kaba? Tumawag din kanina teacher mo. Dika na daw pumapasok?" tanong ni lola.

"Ah, la. Kasi ano po eh.. Sorry po. Aayusin ko po ito, pangako." sabi ko kay mama.

"Siguraduhin mo anak ha? Alam mong napakalaki ng tiwala namin sayo ng papa mo." paninigurado ni lola.

"Opo, lola. Sorry po talaga, Goodnight na po." sabi ko.

Kinabukasan pumasok na ako sa school saktong nakita nanaman ako ni Jai kahit nagtatago na ako para hindi nya ulit ako mapaglaruan..

Flashback..

Magbabago na ako. Ayoko na maging masamang babae. Alang-ala lang sa family ko. Dahil alam ko, ayaw nilang ganito ako. Ayoko nang bigyan ng sakit ng ulo si lola. Naisip ko yan nung may dumating na mag lola sa church at nakita ko ang ka-sweet-an nila. Na-inngit ako at napaisip, bakit ba ganun ang turing ko kay lola? Masama na yata yun. Hihingi na ako ng tawad sa panginoon at sa mga taong nasaktan at nasasaktan ko hanggang ngayon. At.. napatawad na nila ako.

End of Flashback..

"Shar, may sasabihin sana ako." sabi ni Jai

"Jai, san nanaman?! Napapagod na ako! Lagi nalang ako yung trip mo. Hindi pa ba ako bayad sa mga kasalanan ko dati? Ang tagal na nun! Tigilan mo na ako please?"

Kasabay na tumulo ang luha ko habang sya, natahimik na.

"Ah, ganun ba? Sige. Patawad sa lahat Shar ha? Pangako hindi na kita guguluhin ulit. Aalis na ako. Pupunta na ako ng London. Isasama na ako ng tita ko dun." sabi nya.

Hindi ko alam kung bakit hindi ako nakapagsalita. Wala manlang akong nasabi sa kakaiyak ko. Hindi ko alam kung gusto ko sya pigilan o hindi. Ayaw gumalaw nang buong katawan ko.

—

MATUTULOY KAYA SI JAI SA LONDON? SORRY KUNG PUTOL. HEHEHE VOMMENT! ;)