Sonsuz Ol / Barış Alper Yılmaz

4

Beste çevrimiçi, 04.23

Beste yazıyor...

Beste; Uyuyamıyorum.

Barış Alper çevrimiçi, 04.27

Barış Alper yazıyor...

Barış Alper; Şuan müsait misin?

Beste; Evet de ne oldu?

Barış Alper; İstersen seni arayabilirim.

Beste; Görüntülü mü?

Barış Alper; İzin verirsen görüntülü ararım.

Beste; İstemiyorum.

Barış Alper; O zaman normalden arıyorum?

Beste; Peki.

~

"Alo?" Barış Alper'in uykulu sesini duyduğumda gülümsedim. Sırf uyuyamıyorum diye uykusundan yarım kalkmış beni aramıştı.

"Beste, orada mısın?" dedi. Kafamı sağa sola sallayarak onu cevapladım. "Evet buradayım."

Sesimi duyunca bir dakika boyunca sesi gelmedi. "Sesin değişmemiş." dediği şeyle kendimi yatağa bıraktım.

"Şuan tanıdığım ama yabancı olan biriyle konuşuyorum. Çok tuhaf." telefondan gülme sesi geldi. Bu gülüş acılı bir gülüş gibiydi.

"Merak etme kendimi sana hatırlatacağım." Bu dediğine güldüğümde bir süre sessizliğimizi dinledik.

"Konuşmayacak mısın?" dedim.

"Bilmiyorum. Karşında resmen konuşmayı unutuyorum Beste."

Onun bu dediğinden sonra yine sessizlik oluştu. Birden telefondan müzik sesi geldiğinde kaşlarımı çattım.

"Barış Alper, sen mi açtın müziği?"

"Evet ben açtım, dinlemek ister misin?" telefonun hapörlerini açıp yastığımın yanına koydum. "İsterim."

Müzik sesi daha da çoğaldığında gülümsedim. "Ele güne karşı yapayalnız böylede olmaz ki.. Nasılda gittin insafsız böyle bırakılmaz ki.."

Müziği duyduğumda gülümsedim. Çok hoş bir havası vardı. "Unuturum sanmıştım güzelim, gözüm yollarda kaldı."

Şarkının bu kısmına Barış Alper eşlik etmişti. Onun sesini duyduğumda gülümsemem daha da genişledi. Geri kalanları hatırlamıyordum çünkü uyumuştum.

★

'iki insanın kavuşamayacaklarını
bile bile birbirlerini sevmesi
intihardır.'