3. Bölüm

204 12 42
                                    

Evet çok uzun olmayan bir aradan sonra sizinle tekrardan görüşmek beni mutlu etti <3

Öncelikle kitabımın okunmasına rağmen çoğu kişinin kitabımla ilgili görüşünü bilmiyorum ve okuyucularımın kitabımla ilgili görüşü, düşüncesi benim için çok önemli o yüzden kitabım tutmazsa oy, yorum gelmezse devam etmeyi düşünmüyorum. Çünkü burada kendi emeğimle hikayemi yazmama rağmen bir yerden sonra kitabımın sevilmediğini düşünmeye başlıyorum ve emeklerimin karşılığını alamayıncada üzülüyorum. Yani kendimi boşa yazıyormuşum gibi hissediyorum.

Umarım yazdığım kitap birileri tarafından fark edilir okulur ve Kitabımı fark eden kişilerde hikayemi beğenir. O zaman...

İyi okumalar <3

_________________________________________

Bu gerçekten bir tesadüf olamazdı... bir insan nasıl üst üste defalarca kez aynı kişiyle karşılaşabilirdi? Ve bu onu tek görüşüm bile değildi...

Şaşkın bir şekilde ona bakmayı sürdürürken o da neden böyle baktığımı çözmeye çalışıyor gibiydi. Sanırım rahatsız olmuştu. Gözlerini benden çevirip önüne döndüğünde, ücreti verdikten sonra bende önüme dönüp dışarıyı izlemeye başlamıştım.

Bir süre sonra benden gideceğim yerin adresini istediğinde evimi tarif ettim. Anladığını belli eder bir şekilde başını sallayıp bir yandanda arabayı sürüyordu. Arka koltuktaki gloria'yı işaret ederek benimle aynı yere gidip gitmeyeceğini sorduğunda yanıt olarak kafamı sallayarak cevap verdim. Gloria ise arkamda kulaklığı kulağında telefonuyla meşguldü. Böyle durumlarda kimseyi takmazdı. Kimsenin ne dediğiyle ilgilenip birileriyle sohbet etmezdi.

Sıkıntıdan yanağımın içini kemirirken dayanamayıp sormaya karar vermiştim. Beni hatırlayıp hatırlamadığını merak ediyordum çünkü şuana kadar bir tepkide vermemişti.

"Beni hatırlıyormusun?"

"Pardon anlamadım?"

"Beni hatırlıyormusun dedim çünkü ben seni hatırlıyorum daha önce görmüştüm."

"Sanırım birisiyle karıştırdınız."

"Hayır karıştırmadım gayette eminim seni gördüm."

"İnsan insana benzer hanımefendi."

"Peki öyle olsun..."

Sadece sokakta karşılaşan normal insanlardık. Neden beni gördüğü halde yalan söylüyorduki? Onu gördüğüm konusunda o kadar çok emindimki hiç birşey beni onu görmediğime inandıramazdı. Çünkü görmüştüm yani karşılaştığım bir insanla tekrardan karşılaşmam normal birşeydi. Bende haliyle daha önce onu gördüğümü açıkca söyledim. Ama benden birşeyler saklıyormuş gibi görmediğini iddia edip yalan söylemesi garipti...

Arabanın camından dışarıyı izlerken mayışmış gibiydim. Radyodanda kulağımı ac/dc'in şarkısı night prowler dolduruyordu.

1979'da çıkan eski bir şarkıydı. Nostaljik şarkıları severdim. AC/DC grubuda sevdiğim gruplardan bir tanesiydi. Ama şimdi bu şarkıyı her duyduğumda veya dinlediğimde aklıma houston sokaklarını birbirine katan kendisine "gece avcısı" diye hitap edilen şahıs geliyordu. Sanki şarkı yıllar önce onun için yazılmış gibiydi ya da AC/DC geleceği görüp bu katile özel bir şarkı yazmıştı ya da katil bu grubu seviyordu ve şarkıdaki sözlere özenip hayatında kendince birşeyleri canladırmak istemişti. Bunlar sadece bir teori gerçek olup olmadığı belli değildi sadece benim fikrimdi.

KİLLER LOVER🍷(Richard Ramirez)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin