0.1

39 4 7
                                    

Ölüme adım atıcaktım ne kadar garipti değilmi? 18 yaşında sadece arkadaşları ile yapacağı aktiviteleri düşünmesi gereken birinin ölümü düşünmesi .

böle olmasaydı ne olurdu diye düşünmüyorda değildim aslında. Babam böle yapmasaydı. Hayatım yine bu raddeye gelir miydi diye.


Bilirsiniz kızların hep ilk aşkı babaları olur. Ben babamı o kadar seviyordum ki yada fazlası ile gözümde büyütmüştüm.

Bu güzel mutlu aile tablosu ben 9 yaşına girdiğim gün son buldu. Babamın alkole başlaması geçim sıkıntısı annemin vefatı babamın kardeşim ile evi terk etmesi ve benim tek başıma bırakılışım.

Her şeyin güzel bir rüyadan kabusa dönüşmesi . Artık zamanı gelmişti annemin yanına gidiyordum.

Gözümden artık yaş bile akmıyordu. Her şey bitmişti tutunduğum demirleri bıraktım dengemi kaybetmekmek üzereydim.

Elimde bir sıcaklık hissedene kadar aynı anda belimden tutup çekilişim yere bir bedenin üstüne düşmem hepsi bir anda olmuştu.

Ne olduğunu anlayamadan beni ittirdi ve yerden kalktı. Ben niye hiç bir şey göremiyordum.

"Gözlerini açacak mısın? Kıvırcık ve yerden kalk"

Ne! Ben niye gözlerimi kapatıyordum aptal gibi hemen gözlerimi açtım ve onu izlemeye başladım . Karanlıktan yüzünü göremiyordum ama gelişmiş bir vücuda sahip olduğu belliydi.

"İntihar edecek kadar korkak mısın!?"
"Yada kafanda sorunların mı var "

Korkaklık mı? Sesli bir şekilde kahkaha attım bana anlamaz gözlerle bakarken bana korkak demişti gülmeye devam ederken serpil mahallesinde 9 sene boyunca hayatta tutunmaya çalışan kaç kez ölümden dönen bana korkak demişti.

"Sadece korkaklar mı intihar eder "


Sadece korkaklar intihar ederse evet ben en korkak kisiydim. Artık dayanma gücüm yoktu. Kanımda bilmediğim maddeler gezerken kalbimin dayanacağı zaten en fazla 5 seneydi.


"Benim gözümde evet kıvırcık kimse kendini öldürecek kadar çaresiz değildir bunu asla unutma sadece korkaktır. Ya aptal gibi alkole sigara veya başka maddelere sığınır yada senin gibi intihar etmeye kalkar ve beceremez. "

Bana beceriksiz mi demişti o !



"Sen engel olmasaydın gayet de başarıyordum ve kendimi öldürecek kadar çaresizim "



Bişey söylemesini beklerken arkasını dönüp gitmişti. Ya ben hayal görmüştüm. Yada ölmüştüm.

Kendime bir çimdik attıktan sonra ölmediğimi yada rüya görmediğimi anladım. Fazlası ile gerçekti.

O kimdi yüzünü bile görememiştim. Pahalı kıyafetleri ile serpil mahallesinde yaşamadığı belliydi.

Cebimden bir hap çıkardım ve ağzıma attım yere oturdum ve yıldızları izlemeye başladım . Buraya sürekli gelirdim. Terasın görevlisi de artık alışmıştı hatta bazı günler üstümü bile örterdi.

Hap etkisini gösterirken vücudum uyuşmaya başlamıştı. Fazlası ile yorgun hissetmeye başlamıştım bir anda kafamı yere koyduktan sonra gözlerim çoktan kapanmaya başlamıştı .

Terasın kapısının açılma sesini duymama rağmen tepki vermiyordum.


"Uyuşturucu ha her zamanki gibi haklıyım kıvırcık korkağın tekisin "




^⁠_⁠^




Kafamda feci bir ağrı ile uyanırken burası uyuduğum teras değildi.


En son ne olmuştu. Düşün Günce bir tane hap attım. Oturdum yıldızları izledim. Uykum gelmeye vücudum uyuşmaya başladı. Yere uzandım . Birisi geldi.


Ne! Birisi mi geldi. Kim gelmişti. Nerdeydim ben hemen yattığım yerden kalktım ve odanın kapısına yöneldim. Odayı incelediğimde buranın bir hastane olduğunu anlamam zor olmadı.


Hastanede ne işim vardı bu benim sonum olurdu. Kim getirmişti beni buraya kapıdan gizlice çıktıktan sonra kolidora yöneldim.


Üstümdeki eski kıyafetlerim çıkarılmış yerine ben pahalıyım diye bağıran kıyafetler giydirilmişti. Ne oluyordu burda neyin içine düşmüştüm. Kolidorda ilerken omzuma bir el dokundu birinin bana temas etmesinden nefret ederdim .


"Dokunma bana" diye bağırdım


"Bağırma sakin ol nereye gidiyorsun kıvırcık hem bağırmak senin aleyhine olur benlik sıkıntı yok "


Sesi her ne kadar tanıdık gelse de yüzü hiç tanıdık değildi.

"Kimsin sen hem beni nasıl tehdit edebilirsin "

Kulağıma yaklaşıp"uyuşturucunun cezası 10 yıldan başlar "

Kıvırcık demişti. Dünkü beni kurtaran kişi oydu.

"Uyuşturucu kullandığını zaten intihar etmeye çalıştığında anlamıştım. Doktorlar da anladı büyük ihtimalle kıvırcık köşeye sıkıştın "


"Beni niye buraya getirdin ! Kim söyledi sana ha "


Beklediğimden yüksek çıkan sesi sesimle kulaklarını avuşturdu. Yüksek sesi sevmediği belliydi.

"Biraz daha bağırmaya devam edersen tüm hastaneyi başımıza tüm hastaneyi başımıza toplayacaksın kıvırcık ceza çekecek olan sensin sana bir teklifim var"

Haklıydı yine,ne teklifinden bahsediyordu. .hem kimdi bu önce beni kurtaryordu. Sonra hastaneye getiriyor şimdi de teklif sunuyordu.




"Ne teklifi"



"Teklifim seni bu hastaneden hiçbir sorun yaşamadan çıkarayım sende 6 ay boyunca benimle yaşa"


Evet ilk bölüm biraz geç geldi. Son günlerde pek vakit bulamıyorum o yüzden kusura bakmayın 💙













GÜNCE (+18) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin