Zaten her zaman en göze batan yerler köşeler değil miydi bir şeklin,metematikte açı hesaplaması ortadan yapılmaz,köşeden yapılırdı. Bir cetvelin köşesi keserdi insanın parmağını,elini. Köşeler can yakıcıydı,köşeler sivriydi,belirgindi. O köşede dursun diye içimize attığımız geçmiş sahneleri,birinin geçmişimize baktığı an ilk göreceği sahnelerdi.Köşede duran her şey,parıl parıl parlıyor demekti.
